Stężenie zapachowe
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stężenie zapachowe – stężenie odorantów określane metodami olfaktometrycznymi, wśród których największe znaczenie ma metoda olfaktometrii dynamicznej, opisana w normie PN-EN 13725:2007[1][2].
Stężenie zapachowe jest liczbowo równe wartości takiego stopnia rozcieńczenia próbki czystym powietrzem, po którym jest osiągany zespołowy próg wyczuwalności zapachu (umownie – jedna jednostka zapachowa w metrze sześciennym).