Stonington Island
wyspa antarktyczna na Morzu Bellingshausena Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stonington Island – skalista wyspa antarktyczna na Morzu Bellingshausena, na której funkcjonowały dwie stacje polarne – amerykańska East Base (1940–1941, 1947–1949) i brytyjska Base E (1946–1950, 1958–1959, 1960–1975), uznane za pomniki historyczne na mocy Układu Antarktycznego.
 East Base na Stonington Island | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Akwen | |
| Najwyższy punkt |
25 m n.p.m. |
Położenie na mapie Antarktyki  | |
 68°11′S 67°00′W | |
Wyspa została nazwana na cześć amerykańskiego miasta Stonington w Connecticut, macierzystego portu slupa Hero, z którego kapitan Nathaniel Palmer (1799–1877) zobaczył kontynent Antarktydy w 1820 roku[1].
Stonington Island leży 1,5 km na północny wschód od Neny Island we wschodniej części Zatoki Małgorzaty przy zachodnim wybrzeżu Ziemi Grahama[1]. Wyspa ma ok. 750 m długości i 250 m szerokości[2]. Wcześniej połączana lodem ze stałym lądem, a po stopieniu lodowca bez połączenia[2][1][uwaga 1].
W lutym 2007 stwierdzono na wyspie obecność kormorana niebieskookiego i odnotowano 135 piskląt[3][uwaga 2]. Na tej podstawie BirdLife International uznaje tu obszar 500 ha jako ostoję ptaków IBA (ANT099: Stonington Island)[3]. Na wyspie gniazdują ponadto wydrzyk antarktyczny, mewa południowa i Sterna vittata, czasami pojawiają się tu pingwiny białookie[3]. Na wyspie odnotowano obecność siedmiu gatunków porostów i dwóch gatunków mchów[2].
East Base
W latach 1939–1941 na Stonington Island założono bazę East Base na potrzeby trzeciej wyprawy Richarda Byrda zorganizowanej przez United States Antarctic Service (USAS) [1]. Baza zamieszkana była od 11 marca 1940 do 22 marca 1941[1]. Następnie East Base była ponownie w użyciu od 12 marca 1947 do 20 lutego 1949 podczas ekspedycji badawczej Finna Ronne (1899–1980) na tereny wybrzeża Morza Weddella (ang. Ronne Antarctic Research Expedition (RARE))[1][4]. Wówczas po raz pierwszy na Antarktydzie zimowały kobiety Jackie „Edith” Ronne (1919–2009), żona Finna Ronne i Jennie Darlington[2].
East Base jest uznana za pomnik historyczny numer 55 na mocy Układu Antarktycznego[2].
Base E
W 1946 roku, ok. 100 m od East Base, utworzono bazę Base E British Antarctic Survey, która została ewakuowana 12 lutego 1950, kiedy zlodowaciałe morze uniemożliwiło dostęp[1][2]. Base E była ponownie w użyciu pomiędzy 10 marca 1958 a 7 marca 1959 oraz w latach 1960–1975[1]. Bazę strawił pożar w 1972 roku[2] i została zamknięta 23 lutego 1975[1].
Base E jest uznana za pomnik historyczny numer 64 na mocy Układu Antarktycznego[2].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
