Stawyszcze

Stawyszcze (ukr. Ставище; pol. Stawiszcze^[1]) − osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie kijowskim, w rejonie białocerkiewskim. Do 2020 roku siedziba władz rejonu stawyszczenskiego. Leży na Wyżynie Naddnieprzańskiej, nad rzeką Tykicz Gniły. W 2018 roku liczyło ok. 6,5 tys. mieszkańców^[2].

Stawyszcze

Dwór
Herb
Państwo	Ukraina
Obwód	kijowski
Rejon	białocerkiewski
Populacja (2018) • liczba ludności	6496
Kod pocztowy	09400–09402
Położenie na mapie Kijowa i obwodu kijowskiego Stawyszcze
Położenie na mapie Ukrainy Stawyszcze
49°23′29″N 30°11′30″E

Historia

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z roku 1622. W 1664 i 1665 r. w miejscowości trwały walki pomiędzy wojskami koronnymi a kozakami, zakończona pacyfikacją miasteczka.

Osobny artykuł: Bitwa pod Stawiszczami.

Siedziba dawnej gminy Stawiszcze(inne języki) w powiecie taraszczańskim Gubernia kijowska.

W 1959 liczyło 4626 mieszkańców^[3].

W 1989 liczyło 8067 mieszkańców^[4].

W 2013 liczyło 6928 mieszkańców^[5].

Zamek, dwór

• zamek wybudowany przez podstarostę Rokosza z palisadą i fosą.
• dwór wybudowany za czasów Władysława Branickiego i jego żony Julii z Potockich. Środkowa najstarsza część byłą parterowa natomiast skrzydła połączona krytymi galeriami piętrowe^[6]. Wewnątrz: chińska porcelana, srebrny serwis na 120 osób, tureckie meble, obrazy szkoły Rubensa i niemieckich mistrzów, pozłacane żyrandole i kandelabry^[7]. Rozgromiony przez bandy chłopskie w grudniu 1917^[8]

Urodzeni

W miejscowości tej urodził się Edmund Berezowski.

Przypisy

1. Stawiszcze (2) n. Tykiczem Gniłym, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 297.
2. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.40
3. Всесоюзная перепись населения 1959 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
4. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
5. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
6. Antoni Urbański Memento kresowe, Warszawa, 1929, s. 83
7. Kijowszczyzna – tutaj też mieszkali znani Polacy. [dostęp 2016-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-23)].
8. Maria Dunin-Kozicka, Burza od Wschodu. Wspomnienia z Kijowszczyzny, Volumen, Warszawa 1990, str. 52

Linki zewnętrzne

• Lubomir, podobno dawne nazwisko miasta Stawiszcz w powiecie taraszczańskim., [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 444.
• Fotografie Stawyszcza. panoramio.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-04)].
• Przewodnik

Kontrola autorytatywna (osiedle typu miejskiego Ukrainy):

• VIAF: 247811421
• LCCN: n2011025218
• J9U: 987008713156005171