Loading AI tools
serbski aktor Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Srđan "Žika" Todorović (cyr. Срђан Тодоровић; ur. 28 marca 1965 w Belgradzie) – jugosłowiański i serbski aktor i muzyk (perkusista).
Jest absolwentem Wydziału Sztuk Dramatycznych Akademii Sztuk w Belgradzie[1][2]. Jego pierwszym filmem był Ima ljubavi, nema ljubavi z 1968 roku[3][4]. Kolejny raz wystąpił w 1985 roku w filmie Bal na wodzie[1]. W 1987 zagrał w kolejnych trzech filmach – Dogodilo se na današnji dan, Oktoberfest (jako fotograf) oraz Već viđeno (jako młody Mihajlo)[1]. W 1988 wystąpił w filmie Zaboravljeni, a rok później w Kako je propao rokenrol[1]. W 1991 roku wcielił się w rolę Mišy w dziele Mala. W 1992 zagrał Flekę w filmie Crni bombarder i Đavo w Nie jesteśmy aniołami[1]. Rok później wcielił się w rolę Tokiego w obrazie Vizantijsko plavo, a w 1995 – w rolę Jovana w Underground[1]. W 1997 roku zagrał Nikolę w filmie Tri letnja dana[1]. W 1998 wcielił się w rolę Dadana Karambolo w filmie Czarny kot, biały kot[1]. Za tę rolę został nagrodzony podczas festiwalu Filmski susreti w Niszu[5]. W tym samym roku zagrał też Lanego w Tri palme za dve bitange i ribicu[1].
W 2000 roku wcielił się w rolę Dušana Popovicia w Rat uživo[1]. W 2001 wystąpił w filmie Sto na sto, w 2002 – w Mrtav 'ladan, a w 2003 roku zagrał w filmie Jagoda w supermarkecie[6]. W 2004 wcielił się w rolę Ratka w filmie Szara ciężarówka w kolorze czerwonym, za którą otrzymał nagrodę Cara Konstantina na festiwalu Filmski susreti[7] oraz został nominowany do Europejskiej Nagrody Filmowej w kategorii najlepszy aktor (wybór publiczności)[8]. W 2005 roku wystąpił w filmach Mi nismo anđeli 2, Ivkova slava i Flert, a w 2006 roku – w Mi nismo anđeli 3: Rokenrol uzvraća udarac[6]. W 2008 zagrał w filmie krótkometrażowym Sektor[6]. W 2010 wziął udział w Srpskim filmie[6] oraz Montevideo, smak zwycięstwa[9]. Za rolę w tym pierwszym został nominowany do nagrody Fright Meter dla najlepszego aktora pierwszoplanowego, jednakże ostatecznie jej nie zdobył[10]. W 2014 wystąpił w Montevideo, vidimo se[11] i Atomski zdesna[12]. Za rolę w tym drugim otrzymał nagrodę Cara Konstantina na festiwalu Filmski susreti[13]. W 2015 zagrał w filmie Apsurdni eksperiment[14]. W 2017 wcielił się w rolę Ludiego Gai w filmie Requiem dla pani J.[15], a także wystąpił w filmie Prokleti pas[16]. Od tego samego roku występuje również w serialu Senke nad Balkanom[17]. W 2018 roku wystąpił w filmie Južni vetar[18], a rok później w filmie Psi umiru sami[19]. W 2020 roku zagrał w rosyjskim filmie Hotel Belgrad[20]. W 2021 roku wystąpił w filmie Nebesa[21][22] oraz Nije loše biti čovek[23].
W 2016 roku został jurorem programu Ja imam talenat!, serbskiej edycji programu Mam talent![24].
Był perkusistą w wielu zespołach muzycznych, m.in. Ekatarina Velika (1987–1990)[6][25], Disciplina kičme (1982–1986)[6], Radnička kontrola, Centar[26], Bezobrazno zeleno, Kazna za uši[6][27], czy Električni orgazam[28].
Jego ojciec Bora (1930–2014) również był aktorem[29][30], podobnie jak jego ciotka Mira Stupica[31]. Ma młodszą siostrę Danę, także aktorkę[6]. W październiku 2004 roku poślubił Anę Jovićević[32]. W nocy z 3 na 4 maja 2014 urodził się ich pierwszy syn[33][34] Dejan[35], który zmarł 20 grudnia 2017[36].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.