![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/18/Su18wawmza.jpg/640px-Su18wawmza.jpg&w=640&q=50)
Solaris Urbino 18 electric
autobus miejski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Solaris Urbino 18 electric?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Solaris Urbino 18 electric – niskopodłogowy, przegubowy autobus miejski o napędzie elektrycznym produkowany od 2014 r. przez polskie przedsiębiorstwo Solaris Bus & Coach w Bolechowie-Osiedlu koło Poznania. Należy do rodziny autobusów miejskich Solaris Urbino i jest rozwinięciem krótszych modeli elektrycznych autobusów miejskich producenta – Urbino 8,9 LE electric i Urbino 12 electric.
![]() Solaris Urbino 18 electric IV generacji należący do MZA Warszawa | |||
Dane ogólne | |||
Producent | |||
---|---|---|---|
Premiera |
2014 | ||
Lata produkcji |
od 2014 | ||
Miejsce produkcji | |||
Dane techniczne | |||
Typy nadwozia |
Niskopodłogowy, przegubowy autobus miejski | ||
Układ drzwi |
2-2-2-2 | ||
Wysokość podłogi |
320 mm | ||
Po zastosowaniu przyklęku |
250 mm | ||
Szerokość drzwi |
1250 mm | ||
Silniki |
1) Centralny silnik asynchroniczny TSA TMF 35-44-4 (III i IV generacja) | ||
Moc silników |
1) 240 kW (326 KM) | ||
Długość |
18 000 mm (Urbino 18) | ||
Szerokość |
2550 mm | ||
Wysokość |
3250 mm (III generacja) | ||
Rozstaw osi |
5130 mm / 6770 mm (III generacja) | ||
Wnętrze | |||
Liczba miejsc ogółem |
maks. 135 | ||
Liczba miejsc siedzących |
maks. 47 | ||
Informacje dodatkowe | |||
ABS |
| ||
ASR |
| ||
EBS |
| ||
Klimatyzacja |
| ||
|
Pierwsze egzemplarze modelu Urbino 18 electric powstały w oparciu o III generację modelu z napędem spalinowym Solaris Urbino 18. Od 2017 r. produkowana jest natomiast kolejna, IV generacja modelu. W 2014 r. powstały także 2 sztuki przedłużonego modelu Solaris Urbino 18,75 electric z dodatkowym wspomaganiem za pomocą wodorowego ogniwa paliwowego przeznaczone dla odbiorcy z Hamburga.
Napęd autobusów oparto na rozwiązaniach przedsiębiorstwa ZF, a osprzęt elektryczny autobusów m.in. na produktach Medcom. Energia elektryczna jest gromadzona w bateriach zlokalizowanych na dachu, ścianach bocznych oraz w tylnej części autobusu. Ładowanie odbywa się za pomocą pantografu lub przez złącze plug-in, natomiast w wersji dla przewoźnika z Brunszwiku także za pomocą ładowarki indukcyjnej.
W Polsce Solarisy Urbino 18 electric są eksploatowane przez przedsiębiorstwa miejskie z Jaworzna, Katowic, Krakowa, Poznania, Szczecina[1] oraz Warszawy.