Smużki[11] (Sminthidae) – rodzina ssaków z infrarzędu myszokształtnych (Myomorphi) w obrębie rzędu gryzoni (Rodentia).
Ten artykuł dotyczy rodziny ssaków. Zobacz też: Smużki.
Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Smużki
Sminthidae |
Brandt, 1855[1] |
|
Przedstawiciel rodziny – smużka leśna (S. betulina) |
Systematyka
|
Domena
|
eukarionty |
Królestwo
|
zwierzęta |
Typ |
strunowce |
Podtyp |
kręgowce |
Nadgromada |
żuchwowce |
Gromada |
ssaki |
Infragromada |
łożyskowce |
Rząd |
gryzonie |
Podrząd |
Supramyomorpha |
Infrarząd |
myszokształtne |
Nadrodzina |
skoczkowce |
Rodzina |
smużki |
Typ nomenklatoryczny |
Sminthus Nordmann, 1840 (= Sicista J.E. Gray, 1827) |
Synonimy |
- Sminthi Brandt, 1855[1]
- Sminthinae: Murray, 1866[2]
- Sminthidae: Schulze, 1890[3]
- Sminthina: Schulze, 1897[4]
- Sicistinae[uwaga 1] J.A. Allen, 1901[5]
- Sicistidae: Weber, 1928[6]
- Lophocricetinae[uwaga 2] Savinov, 1970[7]
- Sminthini: Kalandadze & Rautian, 1992[8]
- Lophocricetini: McKenna & Bell, 1997[9]
- Sicistini: McKenna & Bell, 1997[10]
|
|
Rodzaje |
21 rodzajów (w tym 20 wymarłych) – zobacz opis w tekście |
|
Zamknij
Rodzina obejmuje gatunki występujące w Eurazji[12][13].
Takson tradycyjnie zaliczany do Dipodidae w randze podrodziny[13], jednak badania molekularne wspierają odrębność tego taksonu[12]. Do rodziny należy jeden występujący współcześnie rodzaj[14][12][11]:
Opisano również rodzaje wymarłe:
- Arabosminthus Whybrow, Collinson, Daams, Gentry & McClure, 1982[15]
- Bohlinosminthus Lopatin, 1999[16]
- Gobiosminthus Huang Xueshi, 1992[17] – jedynym przedstawicielem jest Gobiosminthus qiui Huang Xueshi, 1992
- Heosminthus Wang Banyue, 1985[18]
- Heterosminthus Schaub, 1930[19]
- Litodonomys Wang Banyue & Qiu Zhanxiang, 2000[20]
- Lophocricetus Schlosser, 1924[21]
- Lophosminthus Zazhigin & Lopatin, 2002[22][23]
- Macrognathomys Hall, 1930[24]
- Megasminthus Klingener, 1966[25]
- Miosicista Korth, 1993[26] – jedynym przedstawicielem jest Miosicista angulus Korth, 1993
- Omoiosicista Kimura, 2010[27] – jedynym przedstawicielem jest Omoiosicista fui Kimura, 2010
- Onjosminthus Daxner-Höck, Badamgarav & Maridet, 2014[28] – jedynym przedstawicielem jest Onjosminthus baindi Daxner-Höck, Badamgarav & Maridet, 2014
- Parasminthus Bohlin, 1946[29]
- Plesiosminthus Viret, 1926[30]
- Shamosminthus Huang Xueshi, 1992[31]
- Sibirosminthus Zazhigin & Lopatin, 2002[32][33]
- Sinodonomys Kimura, 2010[34] – jedynym przedstawicielem jest Sinodonomys simplex Kimura, 2010
- Sinosminthus Wang Banyue, 1985[35] – jedynym przedstawicielem jest Sinosminthus inapertus Wang Banyue, 1985
- Tyrannomys Martin, 1989[36] – jedynym przedstawicielem jest Tyrannomys harkseni Martin, 1989
Typ nomenklatoryczny: Sicista J.E. Gray, 1827.
Typ nomenklatoryczny: †Lophocricetus Schlosser, 1924.
F.E. Schulze. Faunae Hercynicae Mammalia. „Schriften des Naturwissenschaftlichen Vereins des Harzes in Wernigerode”. 5, s. 24, 1890. (łac.).
F.E. Schulze. Mammalia Europaea. „Helios – Abhandlungen und Mitteilungen aus dem Gesamtgebiete der Naturwissenschaften”. 14, s. 86, 1897. (niem.).
M. Weber: Die Säugetiere: Einführung in die Anatomie und Systematik der recenten und fossilen Mammalia. Jena: Gustav Fischer, 1928, s. 279. (niem.).
П.Ф. Савинов: Тушканчиковые (Rodentia, Mammalia) неогена Казахстана. W: Материалы по эволюции наземных позвоночных. Москва: Наука, 1970, s. 100. (ros.).
H.Н. Каландадзе & А.С. Раутиан: Система млекопитающих и историческая зоогеография. W: Филогенетика млекопитающих. Москва: Издательство Московского университета, 1992, s. 89. (ros.).
Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 230. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subfamily Sicistinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-15].
N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-29]. (ang.).
P.J. Whybrow, M.E. Collinson, R. Daams, A.W. Gentry & H.A. McClure. Geology, Fauna (Bovidae, Rodentia) and Flora from the Early Miocene of Eastern Saudi Arabia. „Tertiary Research”. 4 (3), s. 111, 1982. (ang.).
S. Schaub. Fossile Sicistinae. „Eclogae geologicae Helvetiae”. 23 (2), s. 627, 1930. (niem.).
M. Schlosser. Tertiary Vertebrates from Mongolia. „Palaeontologia Sinica”. Series C. 1 (1), s. 41, 1924. (ang.).
E.R. Hall. Rodents and lagomorphs from the later Tertiary of Fish Lake Valley, Nevada. „University of California Publications, Bulletin of the Department of Geological Sciences”. 19 (12), s. 305, 1930. (ang.).
A.B. Bohlin. The Fossil Mammals from the Tertiary Deposit of Tabenbuluk, Western Kansu. Part II: Simplicidentata, Carnivora, Artiodactyla, Perissodactyla, and Primates. „Vertebrate Palaeontology”. 4, s. 15, 1946. (ang.).
R.A. Martin. Early Pleistocene zapodid rodents from the Java local fauna of north-central South Dakota. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 9 (1), s. 107, 1989. DOI: 10.1080/02724634.1989.10011742. (ang.).
- B.-y. Wang. Zapodidae (Rodentia, Mammalia) from the Lower Oligocene of Qujing, Yunnan, China. „Mainzer Geowissenschaftliche Mitteilungen”. 14, s. 345–367, 1985. (ang.).
- 黄学诗 / X.-s. Huang. 内蒙古阿左旗乌兰塔塔尔地区中渐 新世的林跳鼠科化石 / Zapodidae (Rodentia, Mammalia) from the Middle Oligocene of Ulantatal, Nei Mongol. „古脊椎动物学报 / Vertebrata PalAsiatica”. 30 (4), s. 249–286, 1992. (chiń. • ang.).
- M.C. McKenna & S.K. Bell: Classification of mammals above the species level. Nowy Jork: Columbia University Press, 1997, s. 1–631. ISBN 978-0-231-11013-6. (ang.).
- B.C. Зaжигин & A.B. Лопатин. История Dipodoidea (Rodentia, Mammalia) в миоцене Азии. 6. Лофодонтные Lophocricetinae. „Палеонтологический Журнал”. 4, s. 67, 2002. (ros.).
- V.S. Zazhigin & A.V. Lopatin. The history of the Dipodoidea (Rodentia, Mammalia) in the Miocene of Asia: 6. Lophodont Lophocricetinae. „Paleontological Journal”. 36 (4), s. 385–394, 2002. (ang.).
- Y. Kimura. New material of dipodid rodents (Dipodidae, Rodentia) from the Early Miocene of Gashunyinadege, Nei Mongol, China. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 30 (6), s. 1860–1873, 2010. DOI: 10.1080/02724634.2010.521535. (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne: