Smoła drzewna
żywica wytwarzana przez rośliny Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
żywica wytwarzana przez rośliny Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Smoła drzewna – smoła wytlewna uzyskiwana z suchej destylacji drewna (lub kory drzew), brunatnoczarna ciecz o gęstości 1,05–1,18 kg/dm³. Traktowana jako produkt główny (smolarstwo) lub uboczny przy produkcji węgla drzewnego (węglarstwo).
Szczególnym rodzajem smoły drzewnej jest dziegieć – otrzymywany z kory i drewna brzozowego i wierzbowego[1], w niektórych źródłach uznawany jest za synonim smoły, nazwę dawną[2].
Smołę drzewną surową zwykle kieruje się na odstojniki, gdzie rozdziela się mniej więcej po połowie na smołę osadową i kwaśną wodę. Smołę osadową zazwyczaj poddaje się destylacji frakcyjnej, otrzymując pożądane w praktycznych zastosowaniach frakcje olejowe oraz pozostałość – pak drzewny. Z kwaśnej wody uzyskuje się drogą destylacji jasny ocet (zawierający prócz kwasu octowego, głównie metanol i aceton) i smołę rozpuszczalną (chodzi o rozpuszczalność w kwasie octowym).
Starożytni Rzymianie używali smoły drzewnej, produkowanej w lasach Galii i Germanii do celów izolacyjnych i impregnacyjnych[3]. Dawniej smoła drzewna stosowana była też w lecznictwie oraz do nasycania skór (tzw. jucht)[2].
Współcześnie smoła drzewna nie jest znaczącym surowcem przemysłowym. Wykorzystywana głównie jako źródło kreozotu i oleju impregnacyjnego (smoła z drzew liściastych) oraz terpentyny smołowej (dawniej zwanej smoleniem) i oleju flotacyjnego (smoła z drzew iglastych).
