![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/df/NO2_Arrhenius_lnk_against_T%255E-1.svg/langpl-640px-NO2_Arrhenius_lnk_against_T%255E-1.svg.png&w=640&q=50)
Równanie Arrheniusa
związek szybkości reakcji z temperaturą / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Równanie Arrheniusa – równanie, podane przez szwedzkiego chemika Svantego Arrheniusa, wyrażające zależność stałej szybkości reakcji od temperatury[1][2][3]:
lub w postaci logarytmicznej:
gdzie:
– stała szybkości reakcji,
– czynnik przedeksponencjalny związany z częstością zderzeń skutecznych w danej reakcji,
– podstawa logarytmu naturalnego,
– energia aktywacji reakcji (J·mol−1),
– temperatura (K),
– uniwersalna stała gazowa wynosząca 8,31446261815324 J·mol−1·K−1.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/df/NO2_Arrhenius_lnk_against_T%5E-1.svg/640px-NO2_Arrhenius_lnk_against_T%5E-1.svg.png)
2 → 2 NO + O
2 zostały naniesione w układzie współrzędnych
Równanie Arrheniusa w postaci logarytmicznej ma dwie zmienne, i
i można je zapisać w postaci
w której
i
są stałymi. Oznacza to, że między
a
zachodzi zależność liniowa. Dzięki temu, znając doświadczalne wartości stałych szybkości reakcji w kilku temperaturach, można łatwo wyznaczyć zarówno wartość stałej
jak i energię aktywacji danej reakcji. Nachylenie uzyskanej linii ma wartość
a punkt przecięcia linii z osią rzędnych ma wartość
[1][2][3].