![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6c/Stezki_i_Rynias.jpg/640px-Stezki_i_Rynias.jpg&w=640&q=50)
Rynias (wzgórze)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rynias lub Rynias Kieżmarski (słow. Rynias, Rinias, niem. Reniasch, Renias, Kempenkaul, węg. Rinyás, Réniás) – zalesione wzgórze (1473 m n.p.m.) w słowackich Tatrach Bielskich[1]. Znajduje się w długiej bocznej grani opadającej od Bujaczego Wierchu i oddzielającej Dolinę Kieżmarską od Doliny Czarnej Rakuskiej. Rynias znajduje się w tej grani pomiędzy Przełęczą nad Czerwoną Glinką (1389 m), oddzielającą go od Rakuskiego Grzbietu, a Steżkową Przełęczą (1439 m), oddzielającą go od wyższych i znacznie rozleglejszych Steżek. W północno-wschodnim kierunku od szczytu Ryniasa ciągnie się grzbiet zwany Ryniasowym Działem, który oddziela od siebie dwie odnogi Doliny Czarnej Rakuskiej: Dolinę pod Czerwoną Glinką i Dolinę Czarnej Huczawy[2].
![]() Steżki i Rynias ze szlaku do Schroniska pod Szarotką | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Pasmo | |||
Wysokość |
1473 m n.p.m. | ||
![]() | |||
|
Rynias i Steżki mają odmienną budowę geologiczną od pozostałej części Tatr Bielskich. Zbudowane są mianowicie z kwarcytowych piaskowców. Wskutek jałowości tego podłoża występują na nich bezleśne obszary[3].
Przez grzbiet Ryniasa, Steżkową Przełęcz i Steżki biegnie granica obszaru ochrony ścisłej. Należą do niego północno-wschodnie zbocza[4]. Na Ryniasa nie prowadzi żaden szlak turystyczny, brak też jakiejkolwiek ścieżki. Porasta go bujnie mieszanina kosodrzewiny i świerków. Na północno-wschodnich stokach występuje skupisko brzozy omszonej – największe w całych Tatrach[3].