Pędy tych roślin wykorzystywane bywają do wyplatania koszyków i w budownictwie. Młode pędy spożywane są podobnie do szparagów[7].
Owocujący Ripogonum scandens
Pokrój
Rośliny pnące o pędach drewniejących, wyrastających z tęgiego, poziomo rosnącego kłącza, u nasady często bulwiasto zgrubiałych. Łodygi długie, kolczaste, bez wąsów czepnych, rozgałęzione w górnej części[7].
Naprzeciwległe, rzadziej skrętoległe, zwykle dwurzędowe[7]. W dolnej części pędów łuskowate i pochwiaste, w górnej części pędów (sięgającej miejsc nasłonecznionych) bez pochew, ogonkowe, z płaską, całobrzegą blaszką liściową zakończoną zwykle wylistkiem[7]. Liście z trzema silnymi wiązkami równoległymi i siateczkowatą nerwacją między nimi[2].
Drobne, siedzące lub szypułkowe, wsparte przysadkami, zebrane w wiechowate, groniaste lub kłosokształtne kwiatostany wyrastające na szczytach pędów i w kątach liści. Kwiaty są obupłciowe i promieniste. Okwiat tworzony jest przez 6 listków w dwóch okółkach. Pręcików jest 6, mają wolne nitki i zielonawe pylniki otwierające się podłużnymi pęknięciami. Zalążnia jest górna, trójkomorowa, zwieńczona jest pojedynczym, siedzącym znamieniem[7].
Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI:10.1371/journal.pone.0119248, PMID:25923521, PMCID:PMC4418965 [dostęp 2021-03-02](ang.).
Maarten J. M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase:Plants of the World: An Illustrated Encyclopedia of Vascular Plants.Richmond, Chicago:Kew Publishing, The University of Chicago Press,2017,s.147-148. ISBN978-1842466346.
