Rezerwat przyrody Buczyna Szprotawska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Buczyna Szprotawska – leśny rezerwat przyrody zlokalizowany w północnej części Borów Dolnośląskich na obszarze gminy Szprotawa (województwo lubuskie). Głównym przedmiotem ochrony jest 160-letni las współwystępujących buczyn górskich i niżowych oraz zagrożona wyginięciem popielica.
Zabytkowa wiata w rezerwacie | |
rezerwat leśny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
1965 |
Akt prawny | |
Powierzchnia |
152,32 ha |
Ochrona | |
51°31′00″N 15°40′28″E |
Rezerwat został ustanowiony zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 31 marca 1970 w sprawie uznania za rezerwat przyrody[1]. Zajmuje obszar 152,32 ha[2] (akt powołujący podawał 155,50 ha[1]).
Na obszarze rezerwatu znajdują się obiekty zabytkowe i kulturowe: drewniana wiata odpoczynkowa z XIX wieku, kurhany poświęcone dawnym nadleśniczym oraz kamienny drogowskaz. Na wschodniej rubieży rezerwatu rośnie Dąb Chrobry – jeden z najstarszych dębów szypułkowych w Polsce[3].
Przedmiotowy obszar był rezerwatem przed 1945 i nosił nazwę Hochwald. Już od średniowiecza należał do szprotawskich mieszczan, którym wolno było pozyskiwać z niego drewno zwolnione z wszelkich opłat[4].
Obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną[2].
Przez teren rezerwatu prowadzą szlaki turystyczne i ścieżka dydaktyczna Nadleśnictwa Szprotawa.