Rezerwat przyrody Barnowiec

Rezerwat przyrody Barnowiec – rezerwat przyrody w miejscowości Barnowiec w gminie Łabowa w powiecie nowosądeckim w województwie małopolskim. Znajduje się na wschodnich stokach Sokołowskiej Góry w Paśmie Jaworzyny Beskidu Sądeckiego, na obszarze Popradzkiego Parku Krajobrazowego.

Barnowiec

rezerwat leśny
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Mezoregion	Beskid Sądecki
Data utworzenia	1957
Akt prawny	M.P. z 1958 r. nr 9, poz. 55
Powierzchnia	44,57 ha
Ochrona	ścisła
Położenie na mapie Polski Barnowiec
Położenie na mapie województwa małopolskiego Barnowiec
Położenie na mapie powiatu nowosądeckiego Barnowiec
Położenie na mapie gminy Łabowa Barnowiec
49°29′20″N 20°46′24″E

Jest to położony na skalistym, osuwiskowym stoku rezerwat leśny. Potrzebę ochrony tego terenu doceniał już ówczesny właściciel tych terenów – hrabia Adam Stadnicki. Już w 1906 rozpoczął ochronę drzewostanu, a w 1924 utworzył rezerwat ścisły. Dzięki temu zachowały się tutaj stare okazy drzew. W 2010 ich wiek szacowano na 100–200 lat, a niektórych okazów nawet 300 lat. Po wojnie las stał się własnością Lasów Państwowych. Nie od razu jednak teren ten był objęty ochroną. Dopiero w 1957 status rezerwatu został potwierdzony zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego^[1]. Początkowo rezerwat miał powierzchnię zaledwie 2,26 ha^[1]. W 1983 r. zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 4 lutego (Monitor Polski nr 5, poz. 35) został powiększony do 21,61 ha^[2], a następnie do 44,57 ha.

Dominuje buczyna karpacka. Na niedostępnym skalnym urwisku jest też niewielki płat jaworzyny górskiej z miesiącznicą trwałą. Drzewostan tworzą głównie buki, jodły i jawory i wiązy. Sporadycznie tylko występuje świerk pospolity, który jest tak powszechny w Beskidach. Wysokość niektórych jodeł sięga 30 m, a średnica ich pnia 50 cm.

Liczne rozpadliny skalne, bogaty starodrzew, powalone pnie drzew i bogate runo leśne nadają temu miejscu wygląd pierwotnej puszczy. W runie leśnym występuje dość licznie paproć: wietlica samicza, nerecznica samcza, paprotka zwyczajna, rzadziej paprotnik Brauna i paprotnik kolczysty. Z roślin kwiatowych występują gatunki cienioznośne: tworząca całe łany miesiącznica trwała, marzanka wonna, niecierpek pospolity i kopytnik pospolity, rzadziej żywiec gruczołowaty i bulwkowaty, żywokost sercowaty, bodziszek cuchnący, kozłek trójlistkowy. Na bardziej naświetlonych miejscach występuje modrzyk górski. Z krzewów warto wymienić porzeczkę alpejską i wiciokrzewa czarnego. Ogółem stwierdzono występowanie około 75 gatunków roślin zielnych, 8 gatunków krzewów i 6 gatunków drzew.

Rezerwat znajduje się przy żółtym szlaku turystycznym z Hali Pisanej przez Sokołowską Górę, Wielki Groń i Szcząb do Frycowej.

Przypisy

1. Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 28 grudnia 1957 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M.P. z 1958 r. nr 9, poz. 55).
2. Włodzimierz Pilipowicz: Zmiany powierzchni i nazw rezerwatów przyrody w okresie od 1 lipca 1977 do 1 stycznia 1986, „Chrońmy przyrodę ojczystą” R. XLII (1986), nr 3 (maj–czerwiec), s. 56–57.

Bibliografia

• BogdanB. Mościcki BogdanB., Beskid Sądecki i Małe Pieniny, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007, ISBN 978-83-89188-65-6. Brak numerów stron w książce
• Muszyna – Przyroda – Rezerwaty [online] [dostęp 2010-08-04].
• Beskid Sądecki. Mapa 1:50 000, Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” s.c., ISBN 83-915737-3-7. Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• Rezerwat przyrody Barnowiec, [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [online], Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska [dostęp 2019-03-20].