Republika Litewska (1918–1940)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Republika Litewska (lit. Lietuvos Respublika) – okres państwowości państwa litewskiego, mający miejsce w latach 1918–1940. Początkiem odrodzenia państwowości było ogłoszenie niepodległości i przekształcenie Królestwa Litwy w republikę (2 listopada 1918), końcem zaś rozpoczęcie okupacji (15 czerwca 1940) przez Armię Czerwoną i aneksja przez ZSRR (3 sierpnia 1940).
Szybkie fakty Ustrój polityczny, Konstytucja ...
1918–1940 | |||||
| |||||
Hymn: Tautiška giesmė (lit Pieśń Narodowa) | |||||
Ustrój polityczny |
demokracja; od 1926 rządy autorytarne | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konstytucja | |||||
Stolica | |||||
Data powstania |
2 listopada 1918 | ||||
Data likwidacji |
3 sierpnia 1940 | ||||
Prezydent | |||||
Powierzchnia |
52 822 (1921) | ||||
Populacja (1937) • liczba ludności |
| ||||
• gęstość |
38,8 os./km² | ||||
Waluta | |||||
Narody i grupy etniczne | |||||
Język urzędowy | |||||
Religia dominująca | |||||
PKB (1938) • całkowite • na osobę |
|||||
Mapa Litwy w latach 1923–1939 oraz jej roszczenia względem Polski na podstawie granicy litewsko-sowieckiej ustalonej w traktacie z 12 lipca 1920 | |||||
Położenie na mapie | |||||
|
Zamknij
W Polsce w odniesieniu do tego państwa często używano określenia Litwa kowieńska, które pochodziło od jej ówczesnej stolicy – Kowna. Jednocześnie Wilno pozostawało stolicą Litwy de iure – zgodnie z zapisem w litewskiej konstytucji[3].