Loading AI tools
drużyna piłkarska do lat 17 reprezentująca Rzeczpospolitą Polską Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Reprezentacja Polski U-17 w piłce nożnej kobiet – drużyna piłkarska do lat 17 reprezentująca Rzeczpospolitą Polską w zawodach międzynarodowych. Powoływana jest przez selekcjonera, mogą w niej występować wyłącznie zawodniczki posiadające obywatelstwo polskie. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialny jest Polski Związek Piłki Nożnej, organ zarządzający piłką nożną w Polsce. Największym osiągnięciem reprezentacji jest zdobycie złotego medalu mistrzostw Europy w 2013.
| Przydomek |
Biało-czerwone | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Związek | |||||
| Sponsor techniczny | |||||
| Trener | |||||
| Skrót FIFA |
POL | ||||
| |||||
| Medale | |||||
| Mistrzostwa Europy | |||||
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Eliminacje w strefie europejskiej odbywają się poprzez mistrzostwa Europy w każdym roku parzystym.
Polskiej drużynie dwukrotnie udało się zakwalifikować do finałów ME. W 2013 zdobyła tytuł mistrzowski, a w 2018 nie wyszła z grupy.
| Lata | Selekcjoner |
|---|---|
| 01.07.2009–12.2010 |  Mateusz Smuda |
| 01.2011–04.2014 | Zbigniew Witkowski |
| 05.2014–24.04.2019 | Nina Patalon |
| 15.05.2018–19.05.2018 | Paulina Kawalec (zastępstwo) |
| 24.04.2019–2024 | Marcin Kasprowicz |
| 2024– | Paulina Kawalec |
Następujące piłkarki zostały powołane przez selekcjonera Ninę Patalon do kadry na mistrzostwa Europy 2018 na Litwie[1]:
| Nr | Zawodnik | Data urodzenia (wiek) | Klub |
|---|---|---|---|
| Bramkarki | |||
| 1 | Marta Kaźmierczak | 28 listopada 2002 (15 lat) | Bielawianka Bielawa |
| 12 | Sara Kierul | 23 czerwca 2002 (15 lat) |  Blau-Weiß Hohen Neuendorf |
| Obrończynie | |||
| 2 | Anna Konkol | 8 stycznia 2002 (16 lat) | ROW Rybnik |
| 5 | Oliwia Silny | 16 lipca 2002 (15 lat) | Bielawianka Bielawa |
| 6 | Zuzanna Radochońska | 11 listopada 2002 (15 lat) | Sztorm AWFiS Gdańsk |
| 8 | Wiktoria Zieniewicz | 9 maja 2002 (16 lat) | UKS SMS Łódź |
| 15 | Oliwia Cichy | 18 września 2001 (16 lat) | Czarni Sosnowiec |
| 16 | Alicja Sokołowska | 26 października 2002 (15 lat) | UKS SMS Łódź |
| 17 | Zofia Buszewska | 5 kwietnia 2002 (16 lat) | Medyk Konin |
| Pomocniczki | |||
| 4 | Paulina Oleksiak | 4 lipca 2002 (15 lat) | UKS SMS Łódź |
| 10 | Paulina Filipczak | 5 lipca 2001 (16 lat) | UKS SMS Łódź |
| 11 | Adrianna Achcińska | 22 kwietnia 2002 (16 lat) | Miedź Legnica |
| 13 | Wiktoria Kiszkis | 14 czerwca 2003 (14 lat) |  Arsenal LFC |
| 14 | Michelle Biskup | FC Köln | |
| 19 | Natalia Padilla Bidas |  Málaga CF | |
| 20 | Alexis Legowski | 20 września 2001 (16 lat) |  FC Stars |
| Napastniczki | |||
| 3 | Agnieszka Glinka | 8 lipca 2002 (15 lat) | UKS SMS Łódź |
| 7 | Paulina Tomasiak | 2 stycznia 2002 (16 lat) | UKS Staszkówka Jelna |
| 9 | Kinga Kozak | 15 października 2002 (15 lat) | Medyk Konin |
| 18 | Klaudia Homa | 18 stycznia 2002 (16 lat) | AZS Wrocław |
ME 2008
Polski zespół przystąpił do walki o mistrzostwo Europy do lat 17 już od pierwszej edycji tych rozgrywek. W pierwszej rundzie eliminacyjnej zajął drugie miejsce w swojej grupie. Awans do dalszych gier uzyskiwał bezpośrednio zwycięzca każdej z grup oraz sześć drużyn z drugich miejsc z najlepszymi bilansami, wśród których znalazła się także Polska. W drugiej rundzie do turnieju finałowego awansowali już tylko zwycięzcy i Polska po zajęciu ponownie drugiego miejsca w grupie nie uzyskała promocji[2].
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 08.10.2007 | Polska | 4 – 0 | Grecja | ||
| 10.10.2007 | Polska | 4 – 0 | Azerbejdżan | ||
| 13.10.2007 | Holandia | 2 – 0 | Polska |
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 10.04.2008 | Szwecja | 1 – 1 | Polska | ||
| 12.04.2008 | Niemcy | 3 – 0 | Polska | ||
| 15.04.2008 | Polska | 2 – 0 | Szwajcaria |
ME 2009
W drugiej edycji mistrzostw Europy Polki odpadły już na etapie I rundy eliminacyjnej[3].
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 13.09.2008 | Polska | 2 – 3 | Macedonia | ||
| 16.09.2008 | Polska | 5 – 0 | Łotwa | ||
| 18.09.2008 | Polska | 0 – 2 | Czechy |
ME 2010
W trzecim podejściu Polki po raz drugi dotarły do II fazy eliminacji[4].
| 22.10.2009 | Polska | 2 – 0 | Bułgaria | ||
| 24.10.2009 | Polska | 3 – 0 | Rumunia | ||
| 27.10.2009 | Belgia | 1 – 1 | Polska |
| 10.04.2010 | Szwecja | 4 – 1 | Polska | ||
| 13.04.2010 | Polska | 1 – 1 | Irlandia | ||
| 15.04.2010 | Ukraina | 2 – 2 | Polska |
ME 2011
W 2011 roku Polska po raz drugi z rzędu zatrzymała się na II etapie eliminacji[5].
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 14.10.2010 | Polska | 9 – 0 | Estonia | ||
| 16.10.2010 | Polska | 11 – 0 | Łotwa | ||
| 19.10.2010 | Polska | 0 – 1 | Szwajcaria |
| 09.04.2011 | Szwecja | 1 – 3 | Polska | ||
| 11.04.2011 | Islandia | 2 – 0 | Polska | ||
| 14.04.2011 | Polska | 2 – 1 | Anglia |
ME 2012
W 2012 roku Polki po raz kolejny awansowały do II rundy eliminacyjnej, gdzie jednak przegrały wszystkie spotkania i zajęły ostatnie miejsce w grupie[6].
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 15.10.2011 | Polska | 6 – 0 | Łotwa | ||
| 17.10.2011 | Polska | 12 – 0 | Gruzja | ||
| 20.10.2011 | Polska | 1 – 2 | Szwajcaria |
| 19.03.2012 | Norwegia | 1 – 0 | Polska | ||
| 21.03.2012 | Francja | 4 – 0 | Polska | ||
| 24.03.2012 | Polska | 0 – 1 | Irlandia |
ME 2013
Podczas szóstej edycji mistrzostw Europy U-17 Polki wygrały te rozgrywki, osiągając największy sukces zarówno w dotychczasowej historii reprezentacji do lat 17, jak i całej polskiej piłki nożnej kobiet[7]. Zanim jednak do tego doszło, w I rundzie eliminacyjnej Polki nieomal odpadły z rywalizacji. W swojej grupie bowiem zajęły drugie miejsce, które dawało awans tylko pięciu zespołom (z 11 grup) z najlepszym bilansem punktowym i bramkowym, biorąc pod uwagę spotkania z pierwszą i trzecią drużyną w grupie. Polska znalazła się na ostatnim, piątym miejscu dającym awans do dalszych gier, wyprzedzając szóstą Islandię dzięki większej liczbie strzelonych bramek (Polska miała bilans 4:3, podczas gdy Islandia 3:2). Co więcej, w swym ostatnim meczu (przegranym ze zwycięzcą grupy 4., Czechami 0:2) Islandia straciła drugiego gola (który zmienił bilans bramkowy Islandii na mniej korzystny od bilansu Polski) w piątej minucie doliczonego czasu gry[8][9].
| 03.09.2012 | Polska | 4 – 0 | Słowacja | ||
| 05.09.2012 | Wyspy Owcze | 0 – 3 | Polska | ||
| 08.09.2012 | Polska | 0 – 3 | Hiszpania |
Drugą rundę eliminacji Polki rozpoczęły od wygranej z Irlandią 2:1, rewanżując się za porażkę z rozgrywek rok wcześniej. W kolejnym meczu pokonały Norwegię, co sprawiło, że aby mieć pewny awans, w ostatnim spotkaniu z gospodarzami turnieju eliminacyjnego Austrią, wystarczał remis. Z powodu złych warunków pogodowych trzecią kolejkę w pierwotnym terminie odwołano i przełożono na 14 kwietnia[10]. Spotkanie z Austrią rozpoczęło się bardzo dobrze dla Polek, gdyż już w pierwszej minucie gry gola strzeliła Dżesika Jaszek. W drugiej połowie Austriaczki wyrównały i mecz ostatecznie zakończył się remisem, który dał Polkom pierwszy, historyczny awans do turnieju finałowego[11].
| 27.03.2013 | Irlandia | 1 – 2 | Polska | ||
| 29.03.2013 | Norwegia | 0 – 3 | Polska | ||
| 14.04.2013 | Polska | 1 – 1 | Austria |
W półfinale, rozgrywanego w szwajcarskim Nyonie turnieju finałowego, Polki zmierzyły się z zespołem Belgii. W 25. minucie Katarzyna Konat dała biało-czerwonym prowadzenie, ale cztery minuty później Belgijki wyrównały. W drugiej połowie Polska strzeliła jednak dwie kolejne bramki i zwyciężyła 3:1, awansując do finału. W końcówce meczu kontuzji doznała kapitan reprezentacji Polski, Katarzyna Gozdek, przez co nie mogła wystąpić w spotkaniu finałowym[12]. W drugim półfinale Szwedki wyeliminowały po rzutach karnych Hiszpanię.
Mecz finałowy, transmitowany w telewizji Eurosport[13], rozpoczął się od ataków zawodniczek ze Szwecji. Po jednym ze strzałów piłka uderzyła w słupek polskiej bramki. Z czasem mecz się wyrównał, a po upływie niespełna kwadransa Polki wyszły na prowadzenie. Po dośrodkowaniu Dominiki Dereń piłkę w polu karnym przyjęła Ewelina Kamczyk i zdobyła bramkę dla swojego zespołu. Od tego czasu groźniejsze ataki wyprowadzały Polki, a kilkakrotnie blisko zdobycia bramki była Ewa Pajor. W drugiej połowie wyraźniejszą przewagę miały Szwedki. W 56. minucie jeden ze strzałów z dystansu trafił w polską poprzeczkę. Trzy minuty później w odpowiedzi z rzutu wolnego w poprzeczkę szwedzkiej bramki trafiła Patrycja Michalczyk. Im bliżej było końca, tym coraz większą przewagę miały Szwedki. W 68. minucie piłka po raz drugi odbiła się od poprzeczki polskiej bramki. Mimo ataków, rywalkom Polek nie udało się już doprowadzić do wyrównania i zespół prowadzony przez Zbigniewa Witkowskiego zdobył tytuł mistrzyń Europy[14].
| 25 czerwca 2013 12:00 CET
|
Belgia  De Caigny  29' |
1 – 3 (1 – 1) |
Polska |
Centre sportif de Colovray, Nyon Sędzia: Vesna Budimir  |
| 28 czerwca 2013 14:30 CET
|
Polska |
1 – 0 (1 – 0) |
 Szwecja |
Centre sportif de Colovray, Nyon Sędzia: Vesna Budimir |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
