Ranowie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ranowie, inaczej Rugianie (z niem.) albo Rujanie (w dial. rugijskim Rȯjane, Rāne[1]), zachodniosłowiańskie plemię połabskie zamieszkujące we wczesnym średniowieczu od około VII wieku wyspę Rugię (połabskie Rana) i pobliskie ziemie na stałym lądzie między rzekami Recknitz i Ryck (obecnie Meklemburgia-Pomorze Przednie w Niemczech). Plemię miało dwie stolice: władyki świeckiego w Charenzie oraz żercy kultu pogańskiego boga Świętowita (połabski Svątevit czytaj swantewit) w Arkonie – jednym z najważniejszych sanktuariów Słowiańszczyzny zachodniej.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/64/Arkona_artistic_reconstruction.jpg/640px-Arkona_artistic_reconstruction.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9b/Burgwall_Arkona.jpg/640px-Burgwall_Arkona.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6e/Steinrelief_Pfarrkirche_Altenkirchen.jpg/640px-Steinrelief_Pfarrkirche_Altenkirchen.jpg)