Sanktuarium
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sanktuarium (od łac. sanctuarium z sanctus „święty”)[1] – miejsce uznawane za święte, często identyfikowane ze świątynią, budowlą wzniesioną na miejscu uznawanym za święte.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d4/2016_Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_Matki_Boskiej_Bolesnej_na_Ko%C5%9Bcielcu_1.jpg/640px-2016_Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_Matki_Boskiej_Bolesnej_na_Ko%C5%9Bcielcu_1.jpg)
Występuje w wielu religiach. Za jedno z najstarszych sanktuariów w Europie uznawana jest monumentalna budowla w Stonehenge. U dawnych Słowian na sanktuaria obierane były zazwyczaj miejsca szczególne pod względem geograficznym i przyrodniczym, wyróżniające się z najbliższego otoczenia – szczyty gór i większych wzniesień, zakola rzek, wyspy i półwyspy. Takie święte miejsca zwane były kapiszczami lub trzebiszczami[2]. W trakcie chrystianizacji powszechne było ich niszczenie lub budowanie na ich miejscu świątyń chrześcijańskich.