Loading AI tools
amerykański aktor Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ralph Waite (ur. 22 czerwca 1928 w White Plains, zm. 13 lutego 2014 w Palm Desert) – amerykański aktor i reżyser telewizyjny. Odtwórca roli Johna Waltona Seniora w serialu CBS The Waltons (1972–1981), za którą w 1978 był nominowany do nagrody Emmy[1].
 Ralph Waite (2012) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód |
aktor, reżyser telewizyjny, aktywista polityczny |
| Współmałżonek |
Beverly Waite |
| Lata aktywności |
1954–2014 |
Urodził się w White Plains w stanie Nowy Jork jako syn Esther (z domu Mitchell) Waite i Ralpha H. Waite’a, inżyniera budowlanego[2]. W 1946 ukończył White Plains High School. Podczas II wojny światowej w latach 1946–1948 służył w United States Marine Corps[3], a następnie ukończył studia na Uniwersytecie Bucknell w Lewisburgu w Pensylwanii[4]. Krótko pracował jako pracownik socjalny[3]. Uzyskał tytuł magistra w Divinity School na Uniwersytecie Yale i był wyświęconym pastorem prezbiteriańskim[4] i redaktorem religijnym w Harper & Row[5] w Nowym Jorku, zanim zdecydował się na karierę aktorską. Był pastorem w Zjednoczonym Kościele Chrystusowym w Garden City na Long Island[5]. Był członkiem letniego programu teatralnego Peninsula Players w sezonie 1963.
Wystąpił na scenie off-Broadwayu w sztukach – Balkon Jeana Geneta (1960)[6], Nocne bębny Bertolta Brechta (1967)[6] jako Andrew Kragler z Hectorem Elizondo, Hamlet (1967)[6] w roli Klaudiusza i Wieczór Trzech Króli (1969)[6] jako Orsino. W 1963 trafił na Broadway w przedstawieniu Maraton ’33[7] w reż. June Havoc. Wystąpił jako Lyle Britten w broadwayowskiej produkcji Jamesa Baldwina Blues dla pana Charliego (1964)[7] z Joe Donem Bakerem. W 1965 otrzymał doskonałe recenzje za rolę Matthew Stantona w spektaklu Koza Hogana opowiadającym o polityce Brooklynu w latach 90. XIX wieku[8].
Karierę na telewizyjnym ekranie rozpoczął od udziału w serii National Council of Churches Look Up and Live (1966). Na kinowym ekranie debiutował w dramacie więziennym Stuarta Rosenberga Nieugięty Luke (1967)[9] z Paulem Newmanem. Po znakomitym występie bezsilnego brata Jacka Nicholsona w dramacie Boba Rafelsona Pięć łatwych utworów (1971) zaczęły napływać oferty[10]. Wystąpił w roli Pozzo w telewizyjnej adaptacji sztuki Samuela Becketta Czekając na Godota (1977). Za rolę trzeciego oficera Slatera w serialu Korzenie (1977) zdobył nominację do nagrody Emmy[1]. Od 14 września 1972 do 15 stycznia 1981 grał postać Johna Waltona Seniora, patriarchy epoki Wielkiego Kryzysu lat 30. i w czasie II wojny światowej w serialu CBS The Waltons; w latach 1973–1980 wyreżyserował też 16 odcinków. W 1975 założył Los Angeles Actors Theatre, któremu przewodził. W 1995 odniósł sukces, kreując rolę Willa Kiddera w nagrodzonym Pulitzerem dramacie The Young Man from Atlanta Hortona Foote’a[11].
Waite udzielał się również politycznie, trzykrotnie bezskutecznie kandydował do Kongresu w Kalifornii jako Demokrata: W 1990 rzucił wyzwanie weteranowi GOP zasiadającemu w Partii Republikańskiej, Alem McCandlessowi, w 37. dzielnicy hrabstwa Riverside, przegrywając o 5%. W 1998 Waite startował w wyborach specjalnych do 44. dzielnicy z siedzibą w Palm Springs, która została zwolniona po śmierci urzędującego Sonny’ego Bono. Został pokonany w tych wyborach przez Mary Bono, wdowę po Sonnym, i ponownie przegrał z nią w listopadzie[12]. Został pokonany w tych wyborach przez Mary Bono, wdowę po Sonnym, i ponownie przegrał z nią w listopadzie[13]. 21 października 1991 Waite przedstawił byłego gubernatora Kalifornii Jerry’ego Browna przed przemówieniem tego ostatniego, ogłaszającym jego kandydaturę do nominacji na prezydenta Demokratów w 1992[14].
29 grudnia 1951 zawarł związek małżeński z Beverly Hall, z którą miał trzy córki – Sharon, Kathleen i Suzanne[2]. W 1966 doszło do rozwodu[2]. 27 sierpnia 1977 poślubił Kerry Shear Waite, z którą się rozwiódł 31 sierpnia 1981[2]. 4 grudnia 1982 ożenił się z Lindą East[2].
Zmarł 13 lutego 2014 w swoim domu w Palm Desert w Kalifornii w wieku 85 lat[15][16].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
