Loading AI tools
prezydent Wenezueli Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rómulo Gallegos Freire (ur. 2 sierpnia 1884 w Caracas, zm. 7 kwietnia 1969 tamże) – wenezuelski pisarz i polityk, deputowany do Kongresu Narodowego i minister edukacji (1937–1940), prezydent Wenezueli (1948).
Rómulo Gallegos w latach 40 XX w. | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
46. Prezydent Wenezueli | |
Okres |
od 15 lutego 1948 |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister Edukacji Narodowej | |
Okres |
od 26 marca 1936 |
Poprzednik |
Caracciolo Parra Pérez |
Następca |
Alberto Smith |
Odznaczenia | |
Był synem Rómula Gallegos Osii i Rity Freire Guruceagi. W 1894 rozpoczął naukę w metropolitalnym seminarium duchownym w Caracas, jednak przerwał ją dwa lata później z powodu śmierci matki. Nie ukończył również podjętych w 1904 studiów prawniczych, w czasie których zainteresował się polityką. Od 1906 do 1909 był kierownikiem stacji kolejowej w Caracas. W 1909 założył pismo Revista La Alborada o profilu literacko-politycznym. Publikował w nim swoje eseje o tematyce edukacyjnej. Do 1918 pracował na kierowniczych stanowiskach w różnych szkołach średnich, w 1918 został dyrektorem Escuela Normal w Caracas, a w latach 1922–1930 był dyrektorem Liceum w Caracas. Od 1919 do 1922 kierował ponadto pismem Revista Actualidades, którego był również właścicielem.
W 1914 wydał pierwszy tom opowiadań, zatytułowany Los aventureros, zaś w 1920 pierwszą powieść – El último Solar. W 1929 opublikowana została jego powieść Doña Bárbara, w której skrytykował współczesną mu dyktaturę Juana Vicente Gómeza. Zmuszony do emigracji wyjechał do Europy, by po śmierci Gomeza wrócić do Wenezueli. W latach 1937–1940 był deputowanym do Kongresu Narodowego z Dystryktu Federalnego oraz ministrem edukacji. Od 1941 działał w zalegalizowanej socjaldemokratycznej Akcji Demokratycznej, której został liderem i w ramach której kandydował w 1941 na prezydenta, przegrywając głosowanie w Kongresie z Isaíasem Mediną Angaritą[1].
Akcja Demokratyczna domagała się radykalnych reform społecznych i w 1945, przy pomocy niższych rangą oficerów, przeprowadziła zamach stanu, który odsunął od władzy Medinę Angaritę. Władzę objęła Rewolucyjna Junta Rządowa. W 1947 parlament wybrał Gallegosa na nowego prezydenta kraju, jego zaprzysiężenie odbyło się 15 lutego 1948. Gallegos kontynuował linię polityczną junty – reformę rolną, reformę oświaty, demokratyzację systemu wyborczego, zwiększenie zysków państwa z wydobycia ropy naftowej. 24 listopada 1948 jego rząd został obalony przez kolejny zamach stanu, przeprowadzony przez byłego członka junty – Carlosa Delgado Chalbauda[2]. Emigrował na Kubę, następnie do Meksyku, przed śmiercią wrócił do Wenezueli. Jego ciało spoczywa w Panteonie Narodowym.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.