Przyćmiewacz
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Przyćmiewacz – dodatkowy element ładunku miotającego mający na celu ograniczenie błysku wystrzału podczas strzelań nocnych[1].
Umieszczany jest w łusce naboju artyleryjskiego. Stosuje się przyćmiewacze o działaniu utleniającym, m.in. saletrę amonową lub potasową, dzięki którym następuje całkowite spalenie składników palnych gazów prochowych, oraz przyćmiewacze, które podwyższają temperaturę zapłonu gazów prochowych[1]. Do nich zalicza się chloran potasu lub sodu, siarczan potasu i sodu. Przyćmiewacze utleniające podnoszą temperaturę gazów prochowych w lufie, przez co doprowadzają do szybszego jej zużycia[1].
Najczęściej mają zastosowanie w nabojach składanych. Przechowywane są w oddzielnych opakowaniach i dodaje się je do ładunków miotających podczas strzelań w nocy. Nie mają zastosowania podczas strzelań dziennych, ponieważ wytwarzany przez nie gęsty obłok dymu demaskuje stanowisko ogniowe[1].