Przewód piersiowy
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przewód piersiowy (łac. ductus thoracicus) – największe naczynie chłonne w anatomii człowieka i ważna składowa układu limfatycznego. Ze względu na możliwość wystąpienia krążenia obocznego, jego podwiązanie nie jest niebezpieczne.
Przewód piersiowy zbiera główną część chłonki z organizmu, oprócz prawej strony klatki piersiowej, prawej kończyny górnej, szyi i głowy, które są drenowane przez prawy przewód limfatyczny. Ze względu na obecność limfy, u żywego człowieka ma białawe zabarwienie.
Właściwy przewód piersiowy powstaje z połączenia lewego i prawego pnia lędźwiowego, zbierających chłonkę z kończyn dolnych. Łącząc się ze sobą i z pniem jelitowym, tworzą jeden wspólny przewód piersiowy.
Przewód piersiowy ma średnicę 2–4 mm, długość 38–45 cm[1]. Na jego całej długości co 6–10 cm rozmieszczone są zastawki. Wyróżnia się jego część brzuszną, piersiową i szyjną.
Część brzuszna rozpoczyna się w jamie brzusznej w przestrzeni zaotrzewnowej na wysokości I-II kręgu lędźwiowego poszerzeniem (tzw. zbiornikiem mleczu, cisterna chyli) do którego uchodzi pień jelitowy. Dalej przechodzi przez przeponę wraz z aortą przez rozwór aortalny przepony.
Następnie biegnie dalej ku górze wraz z towarzyszącą mu aortą i żyłą nieparzystą i na wysokości około 7 kręgu szyjnego zatacza łuk w stronę lewą przechodząc przez otwór górny klatki piersiowej.
Samo ujście do lewego kąta żylnego cechuje się bardzo wysoką zmiennością. Jedynie w 1/4 przypadków jest to pojedyncze naczynie; w większości wypadków tuż przed ujściem dzieli się na kilka mniejszych. Uchodzić może do kąta żylnego, żyły szyjnej wewnętrznej, żyły podobojczykowej lub do żyły ramienno-głowowej. Tuż przed ujściem występuje jedna lub dwie zastawki.
Przerwanie przewodu piersiowego w odcinku piersiowym prowadzi do chłonkotoku (łac. chylothorax), czyli obecności limfy w jamie opłucnej.
Z górnej połowy ciała chłonkę zbierają:
Te trzy naczynia tworzą po prawej stronie ciała krótki przewód chłonny prawy, a po lewej uchodzą do przewodu piersiowego. Przewód piersiowy i prawy przewód chłonny uchodzą odpowiednio do lewego i prawego kąta żylnego, utworzonego przez połączenie żyły szyjnej wewnętrznej i żyły podobojczykowej w żyłę ramienno-głowową.
Przewód piersiowy odkrył u psów anatom Jean Pecquet w XVII wieku, a kilka lat później jego obecność u ludzi stwierdził Thomas Bartholin. Inne, historyczne nazwy dla określenia tej struktury anatomicznej to przewód Pecqueta, lewy przewód chłonny albo kanał Van Hoorne'a[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
