Pryłuki

Pryłuki lub Przyłuki, dawniej także Pryłuka (ukr. Прилуки) – miasto na północnej Ukrainie, w obwodzie czernihowskim, w rejonie pryłuckim, nad rzeką Udaj (dorzecze Dniepru). Miasto partnerskie Ostrołęki i Kościerzyny.

Ten artykuł dotyczy miasta na Ukrainie. Zobacz też: Pryłuki (obwód miński) – wieś na Białorusi.

Pryłuki

Прилуки

Herb Flaga
Państwo	Ukraina
Obwód	czernihowski
Burmistrz	Olha Popenko
Powierzchnia	42 km²
Populacja (2023) • liczba ludności	53 174[1]
Nr kierunkowy	+380-4637
Kod pocztowy	17500 - 17511
Tablice rejestracyjne	CB
Położenie na mapie Ukrainy Pryłuki
Położenie na mapie obwodu czernihowskiego Pryłuki
50°35′N 32°22′E
Strona internetowa

Gospodarka

W mieście rozwinął się przemysł maszynowy, chemiczny, materiałów budowlanych, drzewny oraz lekki^[2].

Historia

Synagoga w Pryłukach ok. 1900 r.

Od XIV w. Pryłuki leżały w granicach Wielkiego Księstwa Litewskiego, a w 1569 zostały włączone do Korony Królestwa Polskiego. Magdeburskie prawa miejskie otrzymały w 1582 decyzją króla Polski Zygmunta III Wazy. Utracone przez Polskę wraz z Ukrainą Lewobrzeżną w 1686 po pokoju Grzymułtowskiego na rzecz Rosji.

W 1881 urodził się tutaj Feliks Bołsunowski – polski dowódca wojskowy, pułkownik pilot i obserwator balonowy Wojska Polskiego II RP.

Od 1922 do 1991 część ZSRR, w latach 1941–1943 pod okupacją niemiecką.

Podczas okupacji hitlerowskiej, 1 stycznia 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1500 osób. 20 maja 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali w okolicy miasta. Sprawcą zbrodni było SD- Sonderkommando Plath (dowódca SSHauptsturmführer Karl Julius Plath), niemiecka żandarmeria i lokalna ukraińska policja^[3].

W 1989 liczyła 71 954 mieszkańców^[4].

Zabytki

• Skarbnica pułkowa z 1708 r.
• Sobór Przemienienia Pańskiego(inne języki) w stylu barokowym z lat 1710-1720
• Cerkiew św. Mikołaja(inne języki) z lat 1717-1720
• Sobór Narodzenia Bogurodzicy w stylu klasycystycznym z lat 1806-1815
• Dom Tarnowskich z końca XIX w.

• 
  Skarbnica pułkowa
• 
  Sobór Narodzenia Bogurodzicy
• 
  Dom Tarnowskich

Współpraca

• Kościerzyna, Polska
• Ostrołęka, Polska
• Rzeczyca, Białoruś^[5]

Przypisy

1. Чисельність населення (за оцінкою) на 2023 рік. // Головне управління статистики у Чернігівській області
2. Pryłuki, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-08-06].
3. Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1773.
4. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
5. Прилуки. Офіційний портал. [dostęp 2018-11-27]. (ukr.).

Linki zewnętrzne

• Oficjalna witryna www Pryłuk. pryluky.osp-ua.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-07)].
• Pryłuka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 114.

Kontrola autorytatywna (ukraińskie miasto o znaczeniu regionalnym):

• VIAF: 235681331
• LCCN: n94110245
• GND: 4664731-4
• SUDOC: 192078070
• J9U: 987007533379905171

Encyklopedie internetowe:

• PWN: 3963092
• Britannica: place/Pryluky