![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7a/Insulin_Maturation.jpg/640px-Insulin_Maturation.jpg&w=640&q=50)
Proinsulina
związek chemiczny / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Proinsulina – peptyd, nieaktywny prekursor insuliny. Proinsulina powstaje w trzustce, w komórkach β wysepek Langerhansa. Gen zlokalizowany na krótszym ramieniu chromosomu 11 (locus p15.5[potrzebny przypis]) koduje powstawanie prekursorowego peptydu preproinsuliny[1], liczącego u człowieka 110 aminokwasów. Preproinsulina zawiera fragment sygnałowy złożony z 24 aminokwasów, który w retikulum endoplazmatycznym[potrzebny przypis] pod wpływem odpowiedniej proteazy zostaje odcięty i w ten sposób powstaje proinsulina[1].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7a/Insulin_Maturation.jpg/320px-Insulin_Maturation.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f7/Proinsuline_schematic_topological_diagram.svg/320px-Proinsuline_schematic_topological_diagram.svg.png)
Proinsulina składa się z 86 aminokwasów[2]. Łańcuch proinsuliny przyjmuje charakterystyczną konformację z mostkami dwusiarczkowymi (-S-S-) łączącymi łańcuchy A (21 aminokwasów) i B (30 aminokwasów)[1]. Podczas wydzielania insuliny w komórkach β 35-aminokwasowy[potrzebny przypis] fragment - peptyd C - jest odcinany i powstaje właściwy hormon. Najpierw endopeptydaza 1 przerywa połączenie peptydu C z łańcuchem B, potem endopeptydaza 2 powoduje przerwanie połączenia pomiędzy peptydem C a łańcuchem A. Do krwi dostają się niewielkie ilości proinsuliny[potrzebny przypis]. Z jednej cząsteczki proinsuliny powstaje w aparacie Golgiego komórki beta jedna cząsteczka insuliny i jedna cząsteczka peptydu C[1]. Składniki te w takiej samej proporcji są wydzielane do krwi układu wrotnego.
Proinsulina ma bardzo małą aktywność biologiczną[1], a siła jej działania zmniejszającego glikemię jest równa 10–15% siły działania insuliny u człowieka.[potrzebny przypis]