Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Prawo ulicy (tytuł oryginalny: The Wire, dosłownie: „podsłuch”) – amerykański serial kryminalny, którego akcja rozgrywa się w Baltimore. Wymyślony i tworzony przez pisarza i byłego reportera policyjnego Davida Simona serial emitowany był premierowo w Stanach Zjednoczonych przez płatną telewizję kablową HBO od 2 czerwca 2002 roku do 9 marca 2008 roku. Wyprodukowano łącznie 60 odcinków w pięciu seriach.
Gatunek | |
---|---|
Kraj produkcji | |
Oryginalny język | |
Twórcy |
David Simon |
Główne role |
Dominic West |
Liczba odcinków |
60 |
Liczba serii |
5 |
Produkcja | |
Produkcja |
Karen L. Thorson |
Czas trwania odcinka |
55–60 minut |
Pierwsza emisja | |
Kraj oryginalnej emisji | |
Stacja telewizyjna | |
Pierwsza emisja |
2 czerwca 2002 – 9 marca 2008 |
Format obrazu | |
Format dźwięku | |
Strona internetowa |
W Polsce serial emitowały stacje TVN (dwie pierwsze serie w latach 2006–2007) i Cinemax (wszystkie serie w latach 2014–2015), a obecnie wszystkie odcinki dostępne są na internetowej platformie HBO GO.
Każda z serii Prawa ulicy skupia się na innym problemie związanym z Baltimore. W chronologicznym porządku są to: nielegalny handel narkotykami, funkcjonowanie portu morskiego, polityka samorządowa, system oświaty oraz upadek tradycyjnych mediów. W serialu wystąpili głównie aktorzy, którzy byli mało znani z innych swoich ról. Simon powiedział, że mimo etykiety serialu kryminalnego The Wire jest „w rzeczywistości o amerykańskich miastach i o tym, jak żyjemy ze sobą. O tym, jak instytucje wywierają wpływ na jednostki. Nieważne, czy ktoś jest policjantem, dokerem, dilerem narkotyków, politykiem, sędzią czy prawnikiem, musi godzić się na kompromisy i zmagać się z tym, czego chcą instytucje”[1].
Pomimo że serialowi udało się zdobyć jedynie skromną oglądalność i że nigdy nie otrzymał on żadnej ważnej nagrody, Prawo ulicy opisywane jest obecnie przez wielu krytyków jako najlepszy wyprodukowany kiedykolwiek serial telewizyjny i jedno z najważniejszych dzieł powstałych w pierwszej dekadzie XXI wieku[2][3][4][5][6][7].
Serial zdobył wysokie uznanie krytyki po obu stronach Atlantyku. W czasopiśmie „Variety” napisano: „Gdy spisana zostanie historia telewizji, mało co dorówna Prawu ulicy, serialowi tak niezwykle głębokiemu i ambitnemu, że smakowany może być jedynie przez nielicznych”[8]. „The Daily Telegraph” ocenił, że nie tylko jest to „najprawdopodobniej najlepszy serial w historii telewizji”, ale zasługuje wręcz na porównanie z dziełami Dickensa i Dostojewskiego[9].
Akcja pierwszej serii skupia się na śledztwie przeciwko Avonowi Barksdale'owi – bossowi narkotykowemu, trzęsącemu częścią Baltimore.
Obejmuje 13 odcinków:
Druga seria obejmuje zupełnie nowe śledztwo w sprawie polskiego naczelnika jednej z firm rozładunkowych w porcie w Baltimore – Franka Sobotki. Po części kontynuuje także wątki znane z pierwszej serii.
Odcinki sezonu II:
W trzeciej serii akcja koncentruje się z powrotem na ulicy i organizacji Barksdale’a. Zakres fabuły został jednak rozszerzony do sceny politycznej miasta oraz „eksperymentu” jaki przeprowadził zbliżający się do końca swojej kariery major Howard „Bunny” Colvin, który decyduje się osiągnąć realną poprawę w dzielnicach miasta spychając gangi do wyznaczonych bezkarnych stref handlu narkotykami.
W czwartej serii kontynuowany jest wątek polityczny z poprzedniego sezonu. Po aresztowaniach konkurentów na pierwszy plan wysuwa się bezwzględny boss gangu – Marlo Stanfield. Ponadto akcja skupia się na zjawisku rekrutacji młodzieży szkolnej do gangów narkotykowych.
Piąta seria skupia się na wątku śledztwa wokół zabójstw popełnianych przez gang Marlo Stanfielda. Kontynuowany jest też wątek polityczny – nowy burmistrz idealista mierzy się z realiami rządzenia miastem w kryzysie. Twórcy serialu rozprawiają się też z upadającymi standardami w dziennikarstwie.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.