Loading AI tools
potrawa z mięsa królika Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Potrawka z królika, określana również jako potrawka z zająca, gdy używany jest zając[1][2] – potrawka przygotowywana z użyciem mięsa królika jako głównego składnika. Istnieją pewne tradycyjne regionalne odmiany tego dania, takie jak Coniglio all'ischitana na wyspie Ischia, niemiecki Hasenpfeffer oraz jugged hare w Wielkiej Brytanii i Francji. Historia potrawki z królika sięga co najmniej XIV wieku, sposób jej przyrządzania został opublikowany w tym czasie w „The Forme of Cury” jako przepis na duszonego zająca. Potrawka z królika jest tradycyjnym daniem ludu Algonquin, jest narodowym daniem Malty i jest również częścią kuchni wysp greckich. Potrawka z zająca była produkowana w konserwach około początku XX wieku w zachodniej Francji i wschodnich Niemczech.
Potrawka z królika przygotowywana jest z użyciem mięsa króliczego jako podstawowego składnika[1]. Dodatkowe składniki mogą obejmować ziemniaki, marchew, cebulę, seler, czosnek, wino oraz różne zioła i przyprawy[1][3][4]. Królika można zamarynować przed gotowaniem w płynie, takim jak czerwone wino[uwaga 1]. Krew zająca lub królika była historycznie używana do przyrządzania potrawki z zająca i potrawki z królika, aby je zagęścić i wzbogacić smakowo, i praktyka ta jest czasem stosowana współcześnie[5][6][7][8]. Nowszym tego przykładem jest Anglia (ok. 1910 i wcześniej), gdzie krew była czasami używana do wzbogacania potrawki z zająca[9].
Conejo en salmorejo to bardzo popularna potrawka z królika na Wyspach Kanaryjskich przygotowywane z marynowanego królika[10][11][12]. Składniki użyte w marynacie to wino, oliwa, kminek, czosnek i różne zioła. Jest to bardzo aromatyczne danie[10][12]. Czasami podaje się go z papas arrugadas[11][12].
Coniglio all'ischitana to tradycyjna potrawka z królika na wyspie Ischia, która znajduje się u wybrzeży Neapolu we Włoszech[13]. Składniki w coniglio all'ischitana obejmują królika, pomidory, białe wino, czosnek, papryczki chili i zioła, takie jak rozmaryn, tymianek, majeranek i bazylię[14][15].
Fenkata to tradycyjny maltański wspólny posiłek i uczta przygotowywana z królika w różnych potrawach, i może zawierać stuffat tal-fenek, potrawkę z królika podawaną na spaghetti[16][17][18][19].
Hasenpfeffer to tradycyjna potrawka w kuchni niemieckiej, przygotowywana na bazie zająca lub królika jako podstawowego składnika[20][21][22]. Istnieją pewne warianty jej przygotowania[20], ale tradycyjnie używa się krwi zająca lub królika, która służy do zagęszczenia dania[5][21]. Jest to zazwyczaj bardzo aromatyczna potrawa[20][23].
Jugged hare i jugged rabbit to dania, których przygotowanie polega na duszeniu całego zająca lub królika, który został pocięty w stawach[6][24][25][26]. Krew zająca lub królika jest tradycyjnie zostawiona w naczyniu, służy ona do zagęszczenia i wzbogacenia potrawy[6][7][27][28]. Dodatkowe składniki obu dań obejmują typowe składniki gulaszowe, takie jak warzywa i przyprawy[6]. Dodawane jest również wino, takie jak Porto, oraz jagody jałowca[6][27]. Jugged rabbit jest tradycyjnym daniem w Wielkiej Brytanii i Francji, a kiedyś był podstawowym pożywieniem w Wielkiej Brytanii[7][29]. Przepis na jugged rabbit jest zawarty we wczesnych wydaniach książki „The Art of Cookery Made Plain and Easy”[29]. Książka została opublikowana po raz pierwszy w 1747 roku[30].
Również w kuchni romskiej potrawka z królika jest popularną potrawą. Romowie gotują ją z królika z podrobami, boczkiem i cebulą[31].
Przepis na danie z duszonego zająca jest zawarty w „The Forme of Cury”, książce z angielskimi przepisami wydanej w XIV wieku[32]. Przepis zalecał użycie makaronu do potrawy, z opcją użycia wafla zamiast makaronu[32].
Zarówno przepis na potrawkę z zająca, jak i potrawkę z królika są zawarte w „Le Viandier de Taillevent”[33], zbiorze przepisów z pierwszym wydaniem datowanym na około 1300 roku[34]. Nie jest jasne, kiedy te przepisy pojawiły się po raz pierwszy w książce kucharskiej, która została opublikowana w 24 wydaniach[35]. Zawarty w nim przepis na potrawkę z zająca wymaga, aby danie było czarne w kolorze, podczas gdy przepis na potrawkę z królika wymaga, aby był nieco jaśniejszy w porównaniu z potrawką z zająca[33].
Przepis na potrawkę z zająca zawarty jest w drugim tomie książki „Le Ménagier de Paris”, która została po raz pierwszy opublikowana drukiem przez barona Jérôme Pichona w roku 1846[36][37]. Ten przepis wymagał użycia kilku przypraw, w tym imbiru, gałki muszkatołowej, cynamonu, aframonu rajskiego, goździków i pieprzu oraz innych egzotycznych przypraw[36].
Potrawka z królika to tradycyjne danie ludów Algonquin, rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej[38].
Potrawka z królika została opisana jako "rodzaj dania narodowego na Krecie"[4] i jest również przygotowywany na greckiej wyspie Ikaria, gdzie zające i kuropatwy stanowią podstawową dostępną zwierzynę łowną[39].
Około początku XX wieku we wschodniej Francji i zachodnich Niemczech potrawka z zająca była przygotowywana i pakowana do konserw[1]. Około początku XX wieku w Stanach Zjednoczonych potrawka z królika była przygotowana z królików domowych lub dzikich[1].
Ragù z królika to włoski sos i/lub danie przygotowane z mięsa królika, przecieru pomidorowego, warzyw i przypraw[40]. Aby przyrządzić danie, dodawany jest makaron, taki jak pappardelle[41] i parmigiano-reggiano[40].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.