Port Hajfa
port morski w Izraelu Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
port morski w Izraelu Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Port Hajfa (hebr. נמל חיפה) (UN/LOCODE: ILHFA) – międzynarodowy port morski położony w mieście Hajfa, w naturalnej Zatoce Hajfy we wschodniej części Morza Śródziemnego. Jest to największy z trzech międzynarodowych portów morskich Izraela. Przez cały rok obsługuje statki towarowe i pasażerskie. W porcie przeładowuje się 22 mln t towarów rocznie[1]. Port jest zarządzany przez spółkę Haifa Port Ltd., z siedzibą w Hajfie.
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Typ portu |
morski |
Data powstania | |
Adres bosmanatu |
Derech Petach Tikva 74 |
Zdolność przeładunkowa |
22 mln ton |
Liczba nabrzeży |
24 |
Długość nabrzeży |
5,9 km |
Maksymalna głębokość |
14 m |
Położenie na mapie Izraela | |
32°49′18″N 34°59′55″E | |
Strona internetowa |
Od prehistorycznych czasów Zatoka Hajfy była naturalnym schronieniem dla żeglarzy. Gdy w 1100 krzyżowcy zdobyli Hajfę[2], stała się ona ważnym miastem portowym wschodniej części Morza Śródziemnego. W 1265 Hajfę zdobyli i zniszczyli Mamelucy[3] i od tego czasu miasto pozostawało w stanie ruiny do XVII wieku, a na pierwszy plan wysunęła się wówczas pobliska Akka. Port w Hajfie do XVIII wieku miał reputację siedziby piratów.
W 1761 beduiński władca Akki, Daher el-Omar zdobył Hajfę. Miasto zostało wówczas odbudowane w nowym miejscu, z nowymi murami obronnymi[4]. Po śmierci El-Omara w 1775 miasto pozostawało pod władzą Imperium Osmańskiego do 1918.
Punktem zwrotnym w historii Hajfy okazało się osiedlenie w mieście w 1868 niemieckich chrześcijan z ruchu Tempelgesellschaft[5]. Utworzyli oni w Hajfie niemiecką kolonię, przy której powstała elektrownia, fabryki i linia kolejowa łącząca miasto z Akką, Nazaretem i Tyberiadą. Był to kluczowy moment w modernizacji miasta[6]. Jednak pierwszą osobą, która doceniła znaczenie portu w Hajfie był Theodor Herzl (twórca ruchu syjonistycznego), który w 1898 odwiedził Hajfę[7]. W swojej książce „Altneuland” zawarł on proroczy opis miasta[8].
Budowa nowoczesnego portu morskiego rozpoczęła się w 1922. W wyniku prac melioracyjnych pozyskano grunty pod budowę biur portowych i magazynów[7]. 31 października 1933 odbyła się uroczystość oficjalnego otwarcia portu, w której przewodniczył brytyjski komisarz mandatu Palestyny, gen. sir Arthur Grenfell Wauchope[9]. Port umożliwił rozwój Hajfy, która bardzo szybko rozwinęła się w nowoczesne przemysłowe miasto będące ważnym punktem przeładunku ropy naftowej. Liczba mieszkańców miasta wynosiła w 1936 100 tys. osób[10].
W okresie międzywojennym Żydzi traktowali port jako bramę dla tysięcy imigrantów napływających do Palestyny. Po zakończeniu II wojny światowej w Palestynie nasiliły się walki pomiędzy Żydami a Arabami. Skala starć powoli przybierała rozmiary wojny domowej. Rząd brytyjski zdawał sobie sprawę, że sytuacja w mandacie Palestyny wymyka się spod kontroli, dlatego 2 kwietnia 1947 oficjalnie przekazał sprawę Palestyny do ONZ. 29 listopada 1947 Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęło Rezolucję nr 181 w sprawie podziału Palestyny. Hajfę uznano za część równiny przybrzeżnej, którą przyznano państwu żydowskiemu.
Żydzi uznali Hajfę za strategiczne miasto portowe, które odgrywa kluczową rolę w sprawowaniu kontroli nad całą Galileą. Dlatego uznano przejęcie kontroli nad miastem za jeden z najważniejszych celów wojny domowej 1947–1948[11]. Brytyjczycy wycofali swój kontyngent wojskowy z Hajfy 21 kwietnia 1948. Żydowska Hagana w całkowitej tajemnicy przegrupowała swoje brygady i tego samego dnia z zaskoczenia zaatakowała miasto. Po dwóch dniach walk 23 kwietnia 1948 Żydzi opanowali Hajfę[12].
Po 1948 port w Hajfie stał się jednym z najważniejszych punktów, do którego docierali żydowscy imigranci z całego świata, tłumnie przybywający do nowo proklamowanego państwa Izrael. Port służył Izraelowi jako brama do reszty świata, pomógł rozwinąć się państwu żydowskiemu w gospodarczą potęgę Bliskiego Wschodu[5].
W lutym 2005 rząd po przeprowadzeniu reformy strukturalnej izraelskiego przemysłu portowego, utworzył niezależne przedsiębiorstwo Haifa Port Ltd.[13].
W 2010 roku oddano do użytku nowy terminal kontenerowy Carmel, mogący przyjmować przy wybrzeżu o długości 700 m dwa kontenerowce do 15 300 TEU. Swoją pełną sprawność nowy terminal uzyskał w połowie 2011 roku[14]. W 2015 roku rozpoczęto pracę na kolejnym terminalem, Haifa Bay. W wyniku przetargu jego operatorem została chińska grupa Shanghai International Port Group (SIPG). Terminal został ukończony w 2021 roku[15].
W styczniu 2020 rząd Izraela podjął decyzję o prywatyzacji portu[16]. Ma go przejąć indyjskie przedsiębiorstwo Adani Ports oraz izraelska grupa Gadot, zajmująca się logistyką i chemikaliami[17]. Wartość transakcji wynosi 4,1 mld szekli. Planowana data zakończenia negocjacji to 27 listopada 2022[18].
Port był widownią dwóch morskich incydentów:
Przed wejściem do portu znajduje się kotwicowisko, dające w Zatoce Hajfy bezpieczne schronienie dla statków nawet w najcięższe zimowe sztormy. Nad zatoką góruje góra Karmel (546 m n.p.m.), na której w 1864 wybudowano latarnię morską Har Carmel[21].
Przy wchodzeniu do portu obowiązuje korzystanie z pomocy pilota, który wchodzi na pokład statków w odległości około 1 mili morskiej od falochronu portowego. W porcie dostępne są 3 holowniki typu „Voith”[22].
Port Hajfa obejmuje rozległy obszar i ma trzy główne porty:
Historyczny port stanowi główną część Portu Hajfa. Port jest chroniony dwoma falochronami: głównym północno-zachodnim o długości 2 826 m i drugim wschodnim o długości 765 m. Szerokość kanału wejściowego pomiędzy falochronami wynosi 183 m. Kanał ma głębokość 13,8 m. Długość wszystkich nabrzeży wynosi 3 330 m[23]
Lista portowych nabrzeży[24]:
Nabrzeże nr | Przeznaczenie | Długość (m) | Głębokość (m) | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1-4 | towarowe, roro | 497 | 4,6–10,0 | |
5-6 | towarowe, pasażerskie | 259 | 10,0–11,5 | |
7 | masowce | 158 | 11,5 | |
8–9 | terminal zbożowy | 232 | 13,8 | w pełni zautomatyzowany |
10–11 | zachodni terminal kontenerowy | 396 | 8,5–10,5 | |
12 | roro, promy | 224 | 8,0 | |
molo postojowe | pasażerskie | 110 (2x55) |
7,5 | dłuższe postoje statków |
molo naftowe | tankowce | 800 (2x400) |
10,7 | |
molo serwisowe | pasażerskie i jednostki serwisowe | 560 (2x280) |
5,5–10,0 | |
Delfiny | tankowce, chemikaliowce | 296 | 10,2–10,8 | zbiorniki na chemikalia |
Nowoczesny terminal pasażerski może obsłużyć 600 tys. pasażerów rocznie. Wewnątrz terminalu znajduje się poczekalnia, sklepy, bar szybkiej obsługi i różne punkty usługowe. Do portu w Hajfie zawijają dwa typy statków pasażerskich. Są to typowe statki rejsowe oraz wycieczkowce, które zatrzymują się w Hajfie na 1–2 dni. Nabrzeże terminalu pasażerskiego umożliwia jednoczesne zacumowanie trzech statków pasażerskich obok siebie. Przy terminalu znajduje się stacja kolejowa Hajfa Merkaz-ha-Szemona, dworzec autobusowy oraz przebiegają główne drogi miasta[23].
Na terenie historycznego portu znajduje się także terminal zbożowy o nominalnej pojemności 90 tys. t. Silos jest zarządzany przez spółkę „Dagon” Israel Granaries Company Ltd.[23].
Przeładunek towarów w Porcie Hajfa (w tysiącach ton)[23]:
Największy terminal kontenerowy Izraela (przeładowuje 65% kontenerów w kraju) jest usytuowany przy nabrzeżu Hof-Shemen. Zajmuje on powierzchnię 400 000 m². Długość nabrzeża wynosi 960 m, a głębokość kanału 14 m. Terminal może obsługiwać statki Panamax o ładowności 35 t. W 2005 port w Hajfie obsłużył 1 123 000 kontenerów, a wydajność żurawi portowych wynosiła 22–25 ruchów na godzinę[23].
Lista portowych nabrzeży[24]:
Nabrzeże nr | Przeznaczenie | Długość (m) | Głębokość (m) | Uwagi |
---|---|---|---|---|
Wschodnie | kontenerowce | 1 040 | 12,5 | |
Przeładunek kontenerów w Porcie Hajfa (w tysiącach kontenerów)[23]:
Port Kiszon leży we wschodniej części portu Hajfy przy rzece Kiszon. Port jest chroniony przez dwa falochrony o długościach 600 m i 350 m. Główny kanał ma długość 1045 m, szerokość 80 m (jest planowane poszerzenie do 120 m) i głębokość 12 m. Aktualnie trwają prace projektowe i budowlane przy rozbudowie wschodniej części Portu Kiszon. Nowe nabrzeża będą miały długość 580 m i powierzchnię 20 ha. Z dodatkowych obiektów znajdują się tutaj przystań rybacka oraz marina dla jachtów. Przy rzece Kiszon utworzono park, który jest wykorzystywany w celach rekreacyjnych i turystyczno-sportowych przez cały rok[23].
Port Hajfa specjalizuje się w przeładunku i magazynowaniu różnorodnych substancji chemicznych i ropy naftowej. Większość prac przeładunkowych prowadzi się na terminalach północnym i południowym:
Duże tankowce są rozładowywane na redzie portu, przy zakotwiczonej specjalnej instalacji portowej. Ropa naftowa rozładowana na redzie jest przetłaczana podwodnym rurociągiem do zbiorników w porcie[23].
Lista portowych nabrzeży[24]:
Nabrzeże nr | Przeznaczenie | Długość (m) | Głębokość (m) | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1-4 | towarowe | 625 | 10,1 | |
Północny Terminal Chemiczny | chemikaliowce | 340 | 4,5-9,0 | |
Południowy Terminal Chemiczny | chemikaliowce | 60 | 8,5 | |
Przystań rybacka | 325 | 4,0 | ||
Przeładunek chemikaliów w Porcie Hajfa (w tysiącach ton)[23]:
W porcie znajduje się stocznia, która zajmuje nabrzeże o długości 900 m. Stocznia dysponuje dwoma dokami pływającymi o pojemności 20 000 t. i 1 100 t. Urządzenia nabrzeżne posiadają zdolność wyciągania na brzeg statków do 60 t. Głębokość kanału przy stoczni wynosi 11,5 m[25].
W porcie znajduje się baza marynarki wojennej. Jest to główna baza flotylli okrętów podwodnych. Dodatkowo stacjonuje tutaj 3 Flotylla okrętów rakietowych i Jednostka 914 łodzi patrolowych[26]. Głównym zadaniem bazy jest zapewnienie bezpieczeństwa szlaków żeglugowych Izraela. Prowadząc rutynowe zadania bojowe związane z utrzymywaniem bezpieczeństwa żeglugi, okręty z bazy w Hajfie ćwiczą z pozostałymi jednostkami Marynarki Wojennej Izraela[27].
W Porcie Hajfy znajduje się także główna baza szkoleniowa izraelskiej marynarki. Baza szkoleniowa składa się ze szkoły oficerskiej, szkoły dowodzenia morskiego, szkoły podwodniaków, szkoły rakietowców, szkoły technicznej i szkoły morskiego patrolu. Kadeci podczas szkolenia przechodzą praktyki na okrętach wojennych bazujących w bazie. W zależności od rodzaju kursu praktyki trwają od 7 tygodni do 20 miesięcy[28].
Przez Port Hajfa przechodzi około 30 milionów ton towarów rocznie[29]. Każdego roku przez port eksportuje się na cały świat dziesiątki tysięcy kontenerów z meblami, żywnością, odzieżą i innymi produktami izraelskimi. Przeciętnie każdego dnia eksportuje się sześć kontenerów z bromem (rocznie ponad 2000). Wśród towarów eksportowanych znajdują się także substancje niebezpieczne oraz broń. W porcie rozładowuje się ropę naftową i inne chemikalia, które następnie przechowuje się w zbiornikach na terenie portu. Urządzenia portowe są obsługiwane przez ponad tysiąc pracowników, jednak okresowo przy obsłudze licznych statków pasażerskich na terenie portu może znajdować się nawet do pięciu tysięcy pracowników[23].
Udział procentowy towarów przeładowywanych w Porcie Hajfa (dane za 2006)[23]:
W 2007 przedsiębiorstwo Haifa Port Ltd. uzyskało przychód w wysokości 900 mln NIS i zysk 140 mln NIS[13]. W 2019 roku przychody wyniosły 746 mln, zyski 155 mln, a zysk operacyjny 87,6 mln NIS[30].
W 2020 roku w porcie przeładowano 1,47 mln TEU kontenerów, o 6% więcej niż w poprzednim rekordowym 2018[31].
W bezpośrednim sąsiedztwie portu znajdują się dwie stacje kolejowe Rakewet Jisra’el: Hajfa Merkaz-ha-Szemona i Hajfa Bat Gallim. Przy porcie znajduje się także port lotniczy Hajfa, a obok przebiegają droga ekspresowa nr 4 (Netiw ha-Asara–Kefar Rosz ha-Nikra) i autostrada nr 22 .
Z portu w Hajfie korzystają następujące przedsiębiorstwa żeglugowe[32]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.