Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pomnik Friedricha Bogislava von Tauentziena – pomnik pruskiego generała, będący jednocześnie jego sarkofagiem, który znajdował się w centralnej części obecnego pl. Kościuszki (niegdyś pl. Tauentziena) we Wrocławiu. Zniszczony w 1945 roku.
Pocztówka z fotografią sarkofagu Tauentziena (od strony południowej) | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Miejsce |
pl. Kościuszki, dzisiejszy Skwer Solidarności Walczącej |
Typ obiektu |
sarkofag |
Styl architektoniczny |
klasycyzm |
Projektant | |
Fundator | |
Data odsłonięcia | |
Data likwidacji |
Generał Friedrich Bogislav von Tauentzien, który w roku 1760 obronił Wrocław przed naporem wojsk austriackich, zgodnie ze swoim życzeniem spoczął w miejscu swojego triumfu – przed Bramą Świdnicką, na południowym przedpolu fortyfikacji miejskich. Początkowo jego nagrobkiem była skromna płyta, ale wkrótce syn generała, Bogislav Friedrich Emanuel von Tauentzien, postanowił uczcić pamięć ojca i jego zasługi dla miasta, ufundowawszy mu okazały grobowiec, będący jednocześnie jego pomnikiem. Do wykonania tego dzieła zatrudnił twórców Bramy Brandenburskiej w Berlinie, architekta Carla Gottharda Langhansa i rzeźbiarza Johanna Gottfrieda von Schadowa. Odsłonięcia pomnika dokonano w cztery lata po śmierci generała, w roku 1795. W roku 1807, po zburzeniu fortyfikacji miejskich, dowodzący francuskimi wojskami okupacyjnymi we Wrocławiu książę Hieronim Bonaparte nakazał wytyczenie na obszarze Wygonu Świdnickiego placu musztry[1]. Plac ten miał kształt kwadratu, a pomnik Tauentziena stanowił jego centralny punkt. W czasie zabudowywania Przedmieścia Świdnickiego, w pierwszej połowie XIX wieku, założenie to zostało zachowane i od tej pory kwadratowy plac z centralnie położonym pomnikiem stanowił charakterystyczny element tej części miasta. Pomnik został odnowiony w latach 1888–1890. Likwidacji pomnika dokonano w roku 1945, kiedy usuwano we Wrocławiu także inne pomniki pruskich bohaterów. Całość została zniszczona w ciągu jednego dnia, a poszczególne fragmenty pomnika wywiezione w nieznanym kierunku. Nieznany jest także dalszy los doczesnych szczątków Tauentziena, które spoczywały wewnątrz sarkofagu. Rok później w miejscu pomnika władze miejskie ustawiły kamień pamiątkowy ku czci Bojowników o Wyzwolenie Narodowe i Społeczne.
Pomnik Tauentziena składał się z trzech części. Dolną częścią był wykonany z labradorytu cokół, na którym umieszczono dwie marmurowe płaskorzeźby autorstwa von Schadowa. Pierwsza z nich, na stronie frontowej przedstawiała obronę Wrocławia w roku 1760, natomiast na drugiej wykuta została scena kapitulacji twierdzy w Świdnicy. Obie płaskorzeźby w czasie renowacji pomnika w latach 1888–1890 zostały zastąpione ich brązowymi odlewami, oryginały zaś umieszczono w Śląskim Muzeum Sztuk Pięknych. Na cokole znajdował się wykonany z ciemnego marmuru sarkofag z trumną w której spoczywały szczątki generała. Sarkofag ozdobiony był okrągłą tablicą z brązu, na której umieszczono portret generała. Pomnik wieńczyła naturalnej wielkości piaskowcowa rzeźba Bellony, przedstawionej jako żałobnica, opłakująca stratę bohatera. Całość otoczona była żeliwnym ogrodzeniem.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.