Bellona (mitologia)

Bellona (staroitalska Duellona) – rzymska bogini wojny, przypuszczalnie pochodzenia sabińskiego, żona bądź siostra Marsa.

Bellona

bogini wojny
Występowanie	mitologia rzymska
Atrybuty	hełm, dzida, rydwan
Teren kultu	starożytny Rzym
Odpowiednik	Duellona (staroitalska) Enyo (grecki)

Świątynia Bellony przy Teatrze Marcellusa

W jej świątyni na Polu Marsowym przyjmowano poselstwa krajów niezaprzyjaźnionych z Rzymem i wodzów ubiegających się o triumf. Przed świątynią, obok kolumny zwanej "wojenną", odbywało się wypowiadanie wojny państwom niegraniczącym z Rzymem. Tam też Senat przyjmował wodzów powracających z wypraw wojennych.

Bellonę identyfikowano głównie z grecką boginią Enyo, a także (w połowie I wieku p.n.e.) z kapadocką Ma. Jej kapłani – bellonarii lub fanatici – przenieśli do Rzymu azjatyckie formy kultu bogini, co połączone było z piciem krwi zwierząt ofiarnych i smarowaniem nią całego ciała. Przedstawiano ją w hełmie i z dzidą w ręku, powożącą rydwanem Marsa. Kapłani Bellony charakteryzowali się ciemnym ubraniem i czarnym runem na głowie^[1], natomiast ich boginię przedstawiano jako postać o odrażających rysach, zbliżonych do tradycyjnego wyobrażenia furii^[2].

W sztuce w czasach nowożytnych postać Bellony wykorzystywali m.in. Guercino, Charles Le Brun, Lucas van Leyden i Rembrandt.