Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Polonez Warszawa – polski klub sportowy z siedzibą w Warszawie, założony w 1954 roku przy Fabryce Samochodów Osobowych.
Odznaka przedstawiająca znak klubowy | ||
Pełna nazwa |
Międzyzakładowy Klub Sportowy Polonez Warszawa | |
---|---|---|
Przydomek |
Efesowcy[1] | |
Barwy |
| |
Data założenia |
1954[2] | |
Data rozwiązania |
1994 | |
Liga |
nieaktualne | |
Państwo | ||
Województwo | ||
Adres |
ul. Łabiszyńska 20 | |
Stadion |
Stadion Poloneza Warszawa | |
Właściciel | ||
Prezes |
nieaktualne | |
Trener |
nieaktualne | |
|
Klub powstał w 1954 roku w wyniku włączenia kół sportowych FSO do zrzeszenia sportowego „Stal” i działał jako klub zakładowy Fabryki Samochodów Osobowych[4]. W 1972 roku drużyna przyjęła nazwę Stal-FSO Warszawa, pojawiły się też nowe sekcje sportowe, takie jak judo czy kolarstwo. W sezonie 1975/1976 zespół po raz pierwszy zagrał w centralnych rozgrywkach Pucharu Polski, gdzie odpadł po I rundzie (1/32 finału). W sezonie 1978/1979 Efesowcy wygrali rozgrywki grupy drugiej III ligi i awansowali na zaplecze ekstraklasy[1], doszli również do 1/16 finału Pucharu Polski, gdzie przegrali u siebie z Ruchem Chorzów 1:3. W 1979 roku przyjęto nazwę Międzyzakładowy Klub Sportowy Polonez Warszawa – od modelu samochodu FSO Polonez[4]. W sezonie 1979/1980 zespół występował w grupie wschodniej II ligi, na inaugurację rozgrywek rozegrano mecz ze Starem Starachowice, padł remis 1:1, a mecz przyciągnął 3000 widzów[5]. Frekwencja w II lidze wynosiła od 1000 do 4000 (derby z Ursusem Warszawa) widzów[5]. Polonezowcy po zdobyciu 26 punktów zajęli 13. miejsce, co spowodowało spadek do III ligi[1]. W 1983, 1986 i 1987 roku Polonez zdobył Puchar Polski na szczeblu Warszawskiego OZPN[6]. W latach 80. XX wieku klub wystąpił pięciokrotnie w centralnych rozgrywkach Pucharu Polski, jednak odpadał po I rundzie w sezonie 1981/1982 i 1986/1987, po II rundzie w sezonie 1980/1981 i 1987/1988, a w sezonie 1983/1984 drużyna po raz drugi w historii doszła do 1/16 finału, eliminując po drodze m.in. Polonię Warszawa, gdzie przegrała na własnym boisku z Górnikiem Zabrze 1:2[7]. Ostatni raz w rozgrywkach centralnych Polonez zagrał w sezonie 1987/1988 III ligi, gdzie zajął 12. miejsce i spadł do IV ligi. Na przełomie 1993 i 1994 roku FSO zaprzestała sponsorowania zespołu, w wyniku czego został on rozwiązany[3].
Do 1990 roku w drużynie występował Wojciech Kowalczyk – reprezentant Polski w piłce nożnej, który w 1992 roku zdobył z kadrą narodową srebrny medal na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie[8].
W marcu 2007 roku zostało założone Stowarzyszenie Piłkarskie Polonez Warszawa, nawiązujące nazwą do MZKS Polonez i występujące na stadionie przy Łabiszyńskiej, prowadzące tylko piłkarskie grupy młodzieżowe[9].
13. miejsce w II lidze: 1979/1980[10]
Polonez rozgrywał mecze na stadionie przy ulicy Łabiszyńskiej, na warszawskim Targówku. Dane techniczne obiektu:[11]
Zespół rozgrywał również swoje spotkania na stadionie przy ulicy Blokowej, który posiada trybuny na 400 miejsc i oświetlenie składające się z sześciu masztów[12]. Na tym obiekcie w sezonie 1983/1984 Polonez rozegrał mecz w 1/16 finału Pucharu Polski z Górnikiem Zabrze, który obejrzało 3000 widzów[13].
Sezon | Rozgrywki ligowe | Puchar Polski (rozgrywki centralne) | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwa ligi | Miejsce | M | Z | R | P | +/− | Pkt | Uwagi | |||
1979/1980 | II liga, grupa wschodnia | 13 | 30 | 9 | 8 | 13 | 40:51 | 26 | – | – | |
Źródła[10] |
Sekcja żeglarska w formie niezależnego Żeglarskiego Klubu Sportowego Polonez jest jedyną sekcją działającą w klubie nieprzerwanie[4].
Badmintonistami klubu byli m.in.: Jacek Hankiewicz, Robert Mateusiak, Beata Syta i Dariusz Zięba[14].
Zespoły siatkówki męskiej i kobiet występowały pod nazwą Stal FSO Warszawa. W klubie występowały m.in.: Anna Balicka i Izabela Szczypiórkowska. Trenerem zespołu był m.in. Andrzej Warych[15].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.