Piotr Mynarski
polski pilot szybowcowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
polski pilot szybowcowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Mynarski (ur. 25 czerwca 1908 w Starej Wsi, zm. 14 grudnia 1986 w Bielsku-Białej) – polski pilot, szybowcowy pilot doświadczalny w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym w Bielsku-Białej, pedagog.
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
25 czerwca 1908 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
14 grudnia 1986 |
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
  | |
Syna Jana i Teresy. W 1928 r. uzyskał maturę w Gimnazjum Ogólnokształcącym im. Adama Asnyka w Białej Krakowskiej. W latach 1928–1929 odbył służbę wojskową w szkole podchorążych artylerii, którą ukończy w stopniu podporucznika. W 1929 r. rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej oraz podjął pracę w warsztatach Aeroklubu Lwowskiego. W 1929 r. był jednym ze współzałożycieli Akademickiego Aeroklubu Lwowskiego. W 1930 r. w szkole szybowcowej w Bezmiechowej uzyskał kategorię A pilota szybowcowego.
W latach 1932–1936 pracował jako instruktor szybowcowy w Szkole Szybowcowej w Bezmiechowej[1], w latach 1936–1939 jako kierownik tej szkoły i warsztatów lotniczych Aeroklubu Lwowskiego. Od 1933 r. wykonywał loty doświadczalne na potrzeby Instytutu Techniki Szybownictwa we Lwowie, w lipcu tego roku ukończył kurs lotów holowanych na szybowcu za samolotem. W sierpniu 1933 r. wziął udział w Międzynarodowym Zlocie Skautowym IV Jamboree w Gödöllő. Podczas defilady skautów wykonał pokazowy lot na szybowcu SG-28bis. W maju 1936 r. na szybowcu Komar wziął udział w Zawodach Szybowcowych ISTUS w Budapeszcie. W dniu 17 grudnia 1935 roku otrzymał, nadaną przez Międzynarodową Federację Lotniczą, jako pierwszy polski pilot srebrną odznakę szybowcową (nr 179 na świecie). W 1937 r. na Międzynarodowych Zawodach Szybowcowych w Rhön-Wasserkuppe w Niemczech na szybowcu PWS-101 zajął 10. miejsce i ustalił rekord odległości przelatując 351 km z Wasserkuppe do Hamburga. W 1938 r. uzyskał w Aeroklubie Lwowskim licencję pilota turystycznego.
W latach II wojny światowej przebywał we Lwowie, gdzie w 1940 r. wznowił studia na Politechnice Lwowskiej. Od 1941 r. zaangażował się w działalność konspiracyjną w ramach Armii Krajowej. W 1943 r. został aresztowany i był więziony do końca wojny.
W 1945 roku wysiedlony ze Lwowa do Bytomia, gdzie podjął pracę w kopalni Rozbark oraz rozpoczął współpracę z organizatorami Instytutu Szybownictwa w Bielsku. W 1946 r. współorganizował I Unifikacyjny Kurs Instruktorów Szybowcowych, który miał miejsce na lotnisku w Aleksandrowicach oraz na szybowiskach w Goleszowie i na Żarze.
Został pierwszym pilotem fabrycznym w Instytucie Szybownictwa, oblatywał pierwsze powojenne prototypy polskich szybowców: IS-1 Sęp, IS-2 Mucha, IS-3bis ABCbis, IS-B Komar 48, IS-5 Kaczka oraz IS-4 Jastrząb.
W latach 1948–1951 pracował w Centralnej Szkole Instruktorów Szybowcowych w Aleksandrowicach, z której odszedł z powodów zdrowotnych. W latach 1951–1973 pracował jako specjalista obliczeniowiec w Biurze Konstrukcyjnym Szybowcowego Zakładu Doświadczalnego.
W 1957 roku ukończył studia inżynierskie, uzyskując tytuł inżyniera mechanika. Był nauczycielem matematyki oraz wykładowcą przedmiotów zawodowych w szkołach średnich Bielska-Białej. W 1973 roku przeszedł na emeryturę. Zmarł 14 grudnia 1986 r.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
