Pieśń narodowa za pomyślność króla
hymn rosyjskiego Królestwa Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
hymn rosyjskiego Królestwa Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pieśń narodowa za pomyślność Króla (ros. Национальная песня о процветании короля) (tytuł oryginalny: Hymn na rocznicę ogłoszenia Królestwa Polskiego z woli Naczelnego Wodza Wojsku Polskiemu do śpiewania podany) (ros. Гимн к годовщине провозглашения Царства Польского вручил Войску Польскому Верховный Главнокомандующий).– oficjalny hymn Królestwa Polskiego od 1816 roku.
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Tytuł alternatywny |
Boże, coś Polskę. |
| Tekst |
Alojzy Feliński, 1816 |
| Muzyka | |
| Lata obowiązywania |
1816–1918 |
Został on zamówiony przez księcia Konstantego. Był on pomyślany jako pieśń na cześć Aleksandra I Romanowa (1777-1825), będącego jednocześnie królem Polski i cesarzem Rosji.
Tekst pieśni został napisany przez Alojzego Felińskiego, adiutanta Tadeusza Kościuszki. Był on wzorowany na angielskim hymnie królewskim. Pierwotny tekst został opublikowany w "Gazecie Warszawskiej" 20 lipca 1816 roku. Kończył się on słowami "Naszego Króla zachowaj nam Panie". Melodia pieśni została skomponowana przez Jana Nepomucena Piotra Kaszewskiego[1].
Prawykonanie hymnu nastąpiło w Warszawie 3 sierpnia 1816 roku[1]. Był to dzień imienin "N. Cesarzowej Marii Teodorówny, matki najukochańszego monarchy naszego".
Pojawiający się w tytule i refrenie 'Król', odnosił się do cesarza rosyjskiego, który według postanowień kongresu wiedeńskiego i nadanej na ich podstawie Konstytucji z 1815 był konstytucyjnym władcą Królestwa Polskiego. Trzecia zwrotka tytułowała go Aniołem pokoju. Już w roku 1817 nieoficjalnie zaczęto śpiewać refren ze słowami Naszą ojczyznę racz nam wrócić, Panie[2].
Po I wojnie światowej utwór stracił pozycję oficjalnego hymnu państwowego na rzecz Mazurka Dąbrowskiego (ostatecznie od roku 1927), zmieniono tekst, usuwając adnotacje monarchistyczne. Pieśń do dnia dzisiejszego, w zmienionej wersji i ze zmienioną melodią (na melodię pieśni katolickiej Serdeczna Matko), wciąż jest często odśpiewywana w kościołach podczas mszy świętych i nabożeństw. Pieśń ta na dzień dzisiejszy przez wielu traktowana jest jako nieoficjalny polski hymn narodowy (Boże, coś Polskę).
Boże, coś Polskę przez tak liczne wieki
Otaczał blaskiem potęgi i chwały
I tarczą swojej zasłaniał opieki
Od nieszczęść, które przywalić ją miały.
Tyś, coś ją potem tknięty jej upadkiem
Wspierał walczącą za najświętszą sprawę
I chcąc świat cały mieć jej męstwa świadkiem
Wśród samych nieszczęść pomnożył jej sławę.
Ty, coś na koniec nowymi ją cudy
Wskrzesił i sławne z klęsk wzajemnych w boju
Połączył z sobą dwa braterskie ludy
Pod jedno berło Anioła pokoju.
Wróć nowej Polsce świetność starożytną
I spraw niech pod Nim szczęśliwą zostanie
Niech zaprzyjaźnione dwa narody kwitną
I błogosławią Jego panowanie.
