W roku 1847 rozpoczął na uniwersytecie w Kopenhadze studia prawnicze, równocześnie ucząc się u Andreasa Petera Berggreena teorii muzyki i gry na organach. W latach 1852–1853 pobierał w Lipsku u Moritza Hauptmanna prywatne lekcje kompozycji. Po studiach zarabiał na życie w Kopenhadze jako dyrygent i nauczyciel muzyki oraz jako organista w kościele w Sorø. Od roku 1865 poświęcił się wyłącznie pracy kompozytorskiej. Często podróżował, zwłaszcza do Włoch (1861–1862, 1867, 1868–1869 i 1879), gdzie utrzymywał kontakty z tamtejszym środowiskiem skandynawskim, między innymi z Henrikiem Ibsenem i Bjørnstjerne Bjørnsonem[1].
Uchodzi za najwybitniejszego duńskiego kompozytora pieśni romantycznych. Skomponował ich ponad 300, w większości do wierszy poetów mu współczesnych. Równie ważna w jego dorobku była muzyka sceniczna. Często wystawiana opera Drot og marsk (Król i marszałek), której libretto nawiązuje do historii z czasów duńskiego średniowiecza, jest uważana za jedną z najważniejszych oper duńskich XIX wieku[2].
