Pallawowie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pallawa – hinduistyczna dynastia panująca na obszarze południowych Indii od IV do IX w. Ustawicznie prowadzili walki z dynastią Ćalukjów. Ok. 880 r. ich państwo zostało podbite przez Ćolów. Głównymi centrami ich państwa były Kańćipuram i Mahabalipuram, gdzie wznieśli szereg wspaniałych świątyń. Utrzymywali kontakty z Cejlonem i Azją Południowo-Wschodnią. Podział tego okresu przeprowadzono według języka, który był używany w inskrypcjach z obszaru panowania dynastii.
Pomimo że religią państwową dynastii był hinduizm, władcy wspierali też sztukę związaną z buddyzmem i braminizmem. Jednym z ważniejszych zabytków pozostawionych przez dynastie jest świątynia nadbrzeżna (ang. Shore Temple) w Mahabalipuram[1].