Ośno Lubuskie (gromada)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ośno Lubuskie (do 31 XII 1957 Smogóry) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1958–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
1 stycznia 1958 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Ośno Lubuskie z siedzibą GRN w mieście Ośnie Lubuskim (nie wchodzącym w jej skład) utworzono 1 stycznia 1958 w powiecie sulęcińskim w woj. zielonogórskim na mocy uchwały nr V/22/57 WRN w Zielonej Górze z dnia 15 listopada 1957 w związku z przeniesieniem siedziby GRN gromady Smogóry ze Smogór do Ośna Lubuskiego i zmianą nazwy jednostki na gromada Ośno Lubuskie; równocześnie do gromady Ośno Lubuskie włączono wieś Radachów z nowo utworzonej gromady Sulęcin w tymże powiecie; z gromady Ośno Lubuskie wyłączono natomiast wieś Drogomin, włączając ją do gromady Sulęcin[5].
1 stycznia 1959 do gromady Ośno włączono wieś Gronów I z gromady Czarnów w powiecie rzepińskim (przemianowanym tego samego dnia na słubicki[6]) w tymże województwie[7].
1 stycznia 1972 do gromady Ośno włączono tereny o powierzchni 4122 ha z miasta Ośno w tymże powiecie[8].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[9]. 1 stycznia 1973 w powiecie sulęcińskim reaktywowano zniesioną w 1954 roku (wówczas w powiecie rzepińskim) gminę Ośno Lubuskie[10].