![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9e/2022-02-19_Ear_inspection.jpg/640px-2022-02-19_Ear_inspection.jpg&w=640&q=50)
Otorynolaryngologia
dziedzina medycyny obejmująca choroby ucha, nosa, krtani, gardła oraz głowy i szyi / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Otorynolaryngologia (z gr. otos: „ucho”; rhinos, rynos: „nos”; laryngos: „krtań”), dawniej otolaryngologia[1] – dziedzina medycyny zajmująca się rozpoznawaniem i leczeniem chorób jamy ustnej, gardła, krtani, nosa i zatok przynosowych, ucha, szyi i twarzoczaszki, a także zaburzeń głosu, mowy, słuchu i równowagi[2].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9e/2022-02-19_Ear_inspection.jpg/640px-2022-02-19_Ear_inspection.jpg)
Lekarz zajmujący się otorynolaryngologią to otorynolaryngolog[3]. Potocznie używana jest nazwa laryngologia, która w ścisłym znaczeniu odnosi się do działu otorynolaryngologii zajmującego się chorobami gardła i krtani[4]. W Polsce lekarze otorynolaryngolodzy są szkoleni w ramach dwóch specjalizacji: otorynolaryngologia i otorynolaryngologia dziecięca[2][5]. Konsultantem krajowym otorynolaryngologii od 18 października 2016 jest prof. dr hab. Henryk Skarżyński, a otorynolaryngologii dziecięcej prof. dr hab. Grażyna Mielnik-Niedzielska (od 20 października 2016)[6].