Orzechowate
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Orzechowate (Juglandaceae) – rodzina roślin z rzędu bukowców (Fagales). Zalicza się do niej 9 rodzajów[2][3] z 51[2]–62[3] gatunkami. Są to drzewa i krzewy rosnące w Ameryce Północnej i Południowej (wzdłuż Andów), w Azji Wschodniej między Himalajami, Japonią i Nową Gwineą. Jeden gatunek – orzech włoski Juglans regia sięga od Azji poprzez Kaukaz do południowo-wschodniej Europy[2][4]. Są to rośliny wiatropylne, z drobnymi jednopłciowymi kwiatami[4], zwykle jednopienne. Występują w strefie umiarkowanej w lasach zrzucających liście na zimę, a w strefie międzyzwrotnikowej w lasach górskich. Często rosną w lasach nadrzecznych[5].
Orzech czarny | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina |
orzechowate | ||
Nazwa systematyczna | |||
Juglandaceae A. Rich. ex Kunth Anal. Fam. Pl.: 11. 1829 | |||
|
Jadalne orzechy dostarczają przedstawiciele rodzaju orzesznik Carya (zwłaszcza orzesznik jadalny zwany pekanem) oraz orzech Juglans (zwłaszcza orzech włoski). Liczne gatunki wykorzystywane są jako źródło surowca drzewnego i sadzone jako ozdobne[3][4]. Kora i owoce Platycaria strobilacea są surowcem do produkcji czarnego barwnika tekstylnego w Azji Wschodniej. Do barwienia drewna, wełny i włosów wykorzystywany jest także orzech włoski. Drewno orzeszników cenione jest do wędzenia[4].