Odrowążowie
ród szlachecki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Odrowążowie – polski ród możnowładczy pochodzący ze Śląska, pieczętujący się herbem Odrowąż[2]. Jego protoplastą miał być Prandota Stary, żyjący na początku XII w. Poza Śląskiem członkowie rodu osiedlili się również w Małopolsce[1].
Najbardziej znanymi przedstawicielami rodu byli:
- Iwo Odrowąż (biskup krakowski 1218–1229),
- Jan Prandota (biskup krakowski 1242–1266),
- dominikanie:
- św. Jacek,
- bł. Czesław (patron Wrocławia)
- Jan ze Szczekocin – dowodził oddziałami chroniącymi południowe granice Polski przed atakiem węgierskim w czasie wielkiej wojny z zakonem krzyżackim),
- Jan Sprowski (arcybiskup gnieźnieński)
- Jakub z Dębna (kasztelan krakowski i kanclerz Kazimierza Jagiellończyka).