Loading AI tools
kasztelan zawichojski, wiślicki i lubelski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan ze Szczekocin, znany także jako Jan Szczekocki, Jan Szczekociński[1], Jan z Dębna i Jan Dębiński[2] (ur. ok. 1370, zm. 1433) – kasztelan zawichojski w latach 1407–1409, kasztelan wiślicki (1409–1410), kasztelan lubelski (1410–1433)[2].
Pochodził z możnego rodu Odrowążów, jego ojciec, także kasztelan lubelski był właścicielem wsi Wojciechów koło Nałęczowa. W końcu XIV wieku, po zdobyciu przez Władysława Jagiełły zamku w Olsztynie (lub później, w 1406) został ustanowiony starostą olsztyńskim. Od 1409 pełnił urząd kasztelana wiślickiego, od 1410 lubelskiego, a w latach 1415-1419 starosty generalnego Wielkopolski[3].
W 1410 podczas wielkiej wojny z zakonem krzyżackim był dowódcą oddziałów osłonowych na południowej granicy Polski. Wtargnęły tam wówczas wojska węgierskie króla Zygmunta Luksemburczyka, dowodzone przez Ścibora ze Ściborzyc (Polaka, wojewodę siedmiogrodzkiego), które złupiły ziemię sądecką (w tym Stary Sącz), ale w drodze powrotnej zostały rozgromione przez Jana ze Szczekocin już na terytorium węgierskim, pod Bardiowem[3].
W roku 1413 reprezentował ród Odrowążów przy akcie unii horodelskiej, którą podpisał, przyjmując do herbu Odrowąż litewskiego bojara, Wyszegerda[4]. Był również sygnatariuszem pokoju mełneńskiego w 1422 roku[3].
Jan posiadał Szczekociny, sołectwo Bonowice, a także wsie: Kazimierza Wielka, Maszki, Małachów, Grabiec i Lusina[2].
Był synem Piotra z Dębna herbu Odrowąż i Kenny z Dembna herbu Dąbrowa, miał dwójkę rodzeństwa, Kennę i Piotra. Około roku 1390 wziął ślub z Offką Eufemią Lanckorońską herbu Zadora, miał z nią trójkę dzieci; Jana, Piotra i Dobiesława[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.