Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Octavia Hill (ur. 3 grudnia 1838 w Wisbech, Cambridgeshire, zm. 13 sierpnia 1912 w Marylebone) – brytyjska nauczycielka, malarka, pionier nowoczesnego budownictwa społecznego, współzałożycielka National Trust.
Urodziła się w Wisbech jako córka Caroline Southwood Hill i Jamesa Hilla. Miała ośmioro rodzeństwa, siedem starszych sióstr i brata[1].
Ojciec Olivii był handlowcem i byłym bankierem, zwolennikiem Roberta Owena; aby propagować jego idee (socjalizm utopijny) założył pierwszą lokalną gazetę – The Star in the East, piętnującą korupcję i interesy grupowe (motto: The Truth, the whole Truth and nothing but the Truth)[1][2][3]. Poznał matkę Olivii jako dwukrotny wdowiec z sześciorgiem dzieci (pięć córek i syn)[4].
Caroline Southwood Hill była córką dr. T. Southwooda Smitha[5], pioniera reformy opieki zdrowotnej i socjalnej[1][3][6]. Wraz z mężem założyła i prowadziła szkołę nauczania początkowego (Infant School)[4]; była prawdopodobnie pierwszą angielską nauczycielką, która stosowała metodę Johanna Heinricha Pestalozzi'ego. Szkoła była otwarta wieczorami dla lokalnej społeczności, jako miejsce rekreacji i edukacji dorosłych[2][uwaga 1].
W roku 1840 James Hill zbankrutował, co spowodowało jego poważne załamanie nerwowe i rozpad rodzinnych więzi (nigdy nie wrócił do pełnego zdrowia[4]). Caroline Southwood Hill wychowywała dzieci z pomocą swojego ojca[1]. Początkowo mieszkała w Hampstead (wówczas sielankowa wieś koło Londynu) i w Finchley[3]; dzieci uczyła w domu. W roku 1852 przeniosła się do Holborn (Londyn Centralny), włączając się do ruchu Christian Socialist. Pracowała jako menedżerka i księgowa w spółdzielni Ladies Guild[4] – warsztacie (wytwórni zabawek) dla niewykwalifikowanych kobiet i młodych dziewcząt z lokalnej Ragged school; 14-letnia Olivia była jej asystentką[1][6].
Dzięki kontaktom matki z ruchem chrześcijańskich socjalistów Octavia Hill poznała w roku 1853 wiele znanych osobistości. Był wśród nich F.D. Maurice'a[7] – aktywny organizator szkolnictwa, m.in. współzałożyciel Queen's College (1848) i The Working Men's College (1854), a później jego rektor, który m.in. podkreślał rolę kobiet w dziedzinie opieki socjalnej. Spotkała również Charlesa Kingsleya (krytyka kapitalizmu i pisarza) oraz Johna Ruskina – estetę i radykała oraz nauczyciela w Working Men's College. Ruskin zatrudnił ją jako kopistkę, a Maurice zaproponował jej (w roku 1856) pracę sekretarza do spraw edukacji kobiet z wynagrodzeniem £26 rocznie[1]. Pod ich wpływem i z ich pomocą rozpoczęła realizację długofalowego programu budownictwa społecznego dla ubogich (John Ruskin przeznaczył na ten cel znaczną część spadku po swoim ojcu). Sprecyzowała zasady finansowania inwestycji i zarządzania oraz warunki, które sprzyjają tworzeniu lokalnych społeczności w nowych miejskich osiedlach. Pierwsza zwróciła uwagę na konieczność troski o czystość powietrza w miastach, biorąc pod uwagę zdrowie mieszkańców. Realizacja programu jest kontynuowana do dzisiaj[8]. Dzięki wizji Octavii Hill i jej determinacji przekształcono ubogie dzielnice Londynu w miejsca spełniające podstawowe warunki zamieszkania[1][6][8][9].
Z działaniami Octavii Hill w zakresie budownictwa społecznego ściśle wiążą się akcje na rzecz zapewnienia ubogiej ludności możliwości zatrudnienia, m.in. poprzez edukację zawodową. Jako nauczycielka pracowała w rodzinnych szkołach prywatnych i w Working Men’s College. Organizowała szkolenia wolontariuszy w zarządzaniu osiedlami mieszkaniowymi, wygłaszała liczne prelekcje, publikowała broszury i artykuły[10]. Była również aktywna w kampanii Barbary Leigh Smith Bodichon, dotyczącej reformy majątkowych praw kobiet[1].
Podejmowała inicjatywy sprzyjające tworzeniu więzi społecznych w nowych osiedlach mieszkaniowych. Jedną z nich było utworzenie dla chłopców ze slumsów organizacji Southwark Cadet Company, której celem było rozwijanie samodzielności, kształtowanie umiejętności pracy zespołowej, troski o porządek i czystość. Z doświadczeń tej organizacji czerpała wzory Army Cadet Force, utworzona w roku 1859[8][11].
Dostrzegała ważną rolę zieleni miejskiej. Doprowadziła do uchwalenia obowiązku dofinansowywania przez lokalne władze tworzenia pasów zieleni. Było to początkiem kampanii, której kolejnym rezultatem było utworzenie w roku 1895 National Trust[2]. Współtwórcami tej organizacji byli Robert Hunter i Hardwicke Rawnsley, z którymi w roku 1885 apelowała o ochronę środowiska w czasie budowy kolei[12].
Pobierała lekcje malarstwa od Johna Ruskina. W roku 1854, gdy odwiedził Ladies Guild (ówczesne miejsce jej zatrudnienia), był już znanym autorem pracy Modern Painters (1843), w której bronił kontrowersyjnego malarza, Williama Turnera[10][13].
W latach 1855–1865 Ruskin uczył Octavię Hill wykonywania kopii oryginalnych obrazów[10]; z wielką pasją godzinami kopiowała dzieła eksponowane w National Gallery w Londynie i Dulwich Picture Gallery[1]. Wykonała m.in. kopię portretu Doży Wenecji, Leonardo Loredano (połowa XVI w., Giovanni Bellini), znajdującego się w posiadaniu National Gallery. Kopia została wystawiona w Ruskin Gallery w Sheffield[10].
W wykazie publikacji Octavii Hill, zamieszczonym na stronie WorldCat Identities, dominują tytuły ściśle związane z tematyką budownictwa socjalnego. Wśród najbardziej popularnych tekstów wymieniono (w tym wydawnictwa pośmiertne)[14]:
Pracą najczęściej wznawianą i cytowaną jest książka Homes of the London Poor (1875), dostępna współcześnie w wersji cyfrowej[15].
Program budownictwa socjalnego, który opracowała Octavia Hill, realizuje współcześnie fundacja Octavia Housing[8], która w roku 2012 uroczyście obchodziła 100-lecie śmierci swojej patronki. W ramach tych obchodów wydano jej kolejną biografię – Nobler and Better Things – Octavia Hill's Life and Work, autorstwa Jenny Rossiter[16]. W latach wcześniejszych opublikowano inne biografie Octavii Hill oraz monografie dotyczące najbardziej znaczących kobiet epoki wiktoriańskiej, wśród których zajmuje ona znaczące miejsce, m.in.:
W miejscu urodzenia Octavii Hill – mieście Wisbech – zorganizowano muzeum Octavia Hill's Birthplace House[22].
Została pochowana w Crockham Hill, w pobliżu swojego domu, pod cisem. Wewnątrz Kościoła Świętej Trójcy znajduje się kamienny pomnik oraz witraż – Memorial Window. Przez Crockham Hill i pobliskie tereny – zakupione dzięki staraniom Octavii przez National Trust – prowadzi trasa 3-godzinnej wycieczki Octavia Hill centenary walk (9,7 km). Na tej trasie znajduje się kamienna ławeczka, upamiętniająca matkę Octavii Hill[21].
W dwóch miejscach Londynu umieszczono tablice pamiątkowe (Open Plaques):
Nazwisko Octavii Hill znajduje się też na jednym z witraży Kościoła pw. Wszystkich Świętych w High Wycombe. W tzw. „Dove Window”, upamiętniającym Frances Dove (założycielkę szkoły żeńskiej Wycombe Abbey w roku 1896), znajdują się wizerunki i nazwiska innych kobiet, które przeciwdziałały męskiej dominacji; obok wizerunków Świętej Małgorzaty Szkockiej, Małgorzaty Beaufort i innych historycznych postaci, zamieszczono m.in. nazwiska: Emily Davies, Elizabeth Garrett Anderson, Sophia Jex-Blake.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.