ORP Podhalanin
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ORP Podhalanin (PH) – były niemiecki torpedowiec A 80, a następnie jeden z pierwszych okrętów Marynarki Wojennej II RP.
 | |
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
 Kaiserliche Marine
| |
| Nazwa |
A 80 |
| Wejście do służby | |
 Marynarka Wojenna
| |
| Nazwa |
ORP Podhalanin |
| Wejście do służby | |
| Wycofanie ze służby | |
| Los okrętu |
pływający zbiornik ropy, dalsze losy nieznane |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
standardowa: 330 t |
| Długość |
60,4 m |
| Szerokość |
6,4 m |
| Zanurzenie |
2,1 m |
| Napęd | |
| 2 kotły typu Yarrow o ciśnieniu 18,5 atm, 2 turbiny parowe AEG – Vulkan o łącznej mocy: 6000 KM, 2 trzypłatowe śruby o średnicy 1,70 m | |
| Prędkość |
28 w vmaks./15 w vek. |
| Zasięg |
? Mm/przy vek.; ? Mm/przy vmaks. |
| Uzbrojenie | |
| (1937) 1 działo kalibru 75 mm wz.95 (1 x I) 2 ckm 'Maxim' kalibru 7,92 mm (2 x I) | |
| Załoga |
73 ludzi w tym: 3 oficerów, 70 podoficerów i marynarzy |
Niemiecki torpedowiec wojennej budowy typu A 56/A 80 (A-III-Boot, Amtsentwurf 1916). Stępkę pod ten okręt położono w 1916 roku w szczecińskiej stoczni Vulcan-Werke A.G. Zwodowany został 24 października 1917 roku. Służbę w cesarskiej flocie rozpoczął 21 grudnia 1917 roku. Do końca I wojny światowej służył jako okręt szkoleniowy. Po zakończeniu działań wojennych przeszedł do Anglii, gdzie kotwiczył wraz z innymi torpedowcami w bazie Royal Navy w Rosyth.
W 1919 roku został przyznany Polsce i otrzymał nazwę ORP „Góral”. W Departamencie Spraw Morskich postanowiono, że okręt zostanie wyremontowany w kraju. ORP „Góral” pod dowództwem Aleksandra Hulewicza wraz z ORP „Mazur” i ORP „Ślązak” 8 września wyruszył w podróż do kraju holowany przez holownik „Bullger”. Do Gdańska zespół dotarł 14 września 1922 roku. Okręt w tym czasie był uzbrojony tylko w jedną niemiecką armatę kalibru 88 mm bez zamka. W 1921 roku zmieniono nazwę na ORP „Podhalanin”. Z powodu braku środków finansowych, torpedowiec nie był remontowany i używano go jako pływający magazyn części zamiennych.
Dopiero w planie budżetowym na rok 1924 znalazły się wystarczające fundusze na remont okrętu. W tym też roku rozpoczął służbę w Marynarce Wojennej i 16 września został wcielony do Dywizjonu Torpedowców. W lipcu 1925 roku wraz z ORP „Mazur” odbył rejs szkoleniowy z podchorążymi do Kalmaru. Z dniem 1 kwietnia 1930 roku „Podhalanina” przyporządkowano do Dywizjonu Minowców. Po 1 maja 1932 roku torpedowiec znalazł się w Dywizjonie Łodzi Podwodnych. W czerwcu 1933 roku był Dywizjonie Kontrtorpedowców. 1 czerwca 1935 roku okręt był przyporządkowany do Centrum Wyszkolenia Specjalistów Floty. W 1936 dowódcą jednostki był kpt. mar. Konrad Namieśniowski[1]. ORP „Podhalanin” został z dniem 15 lutego 1938 roku przeniesiony do II rezerwy. Po skreśleniu z listy floty 12 kwietnia 1938 roku używany był jako okręt cel dla torped. Po mobilizacji 24 sierpnia 1939 roku przeznaczony na pływający zapasowy zbiornik ropy. 2 września odholowany przez holownik „Ursus” z Gdyni pod Juratę. Zatopiony pomiędzy Jastarnią, a Helem 29 września przez niemieckie He 114 z 1.(M)/Kü.Fl.Gr. 506. Dwie ich bomby typu SC 250 wybuchły w odległości około 10 metrów od dziobu zatapiając okręt.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
