![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/db/Euro_50_cent.jpg/640px-Euro_50_cent.jpg&w=640&q=50)
Nordic gold
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Nordic gold (GN, NG, golden nordic, nordyckie złoto, CuAl5Zn5Sn1) – jest to stop 89% miedzi (Cu), 5% cynku (Zn), 5% aluminium (Al) oraz 1% cyny (Sn)[1]. Gold (Złoto) w nazwie nie oznacza, że ten stop zawiera chociaż śladową ilość złota, jest to tylko określenie koloru. Od prawdziwego złota stosunkowo łatwo go odróżnić ze względu na znacznie mniejszą gęstość (19,3 g/cm³ dla złota w czystej postaci, 8,5 g/cm³ dla NG).
![]() |
Ten artykuł od 2022-08 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/db/Euro_50_cent.jpg/640px-Euro_50_cent.jpg)
W Polsce był używany do produkcji monet okolicznościowych (obiegowych) o nominale 2 zł[2]. Z tego stopu są również wybijane eurocenty (10, 20, 50)[3] oraz 10-koronówki w Szwecji.
Bez odpowiedniego zabezpieczenia (np. kapsla ochronnego) stop ten łatwo koroduje na powietrzu tracąc swój pierwotny blask[potrzebny przypis]. Monety wykonane ze złota nordyckiego pokrywają się bardzo szybko patyną, a najlepszym sposobem ich przechowywania w zbiorach numizmatycznych są specjalne pudełka próżniowe (tzw. slaby numizmatyczne)[potrzebny przypis].