Niszczyciele rakietowe typu 42
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niszczyciele rakietowe typu 42 – brytyjskie niszczyciele rakietowe, które zaczęto wprowadzać na uzbrojenie Royal Navy w 1975 roku. Dwie jednostki tego typu zakupiła Argentyna. Podczas wojny o Falklandy argentyńskie lotnictwo zatopiło dwa brytyjskie niszczyciele tego typu. Okręty od pierwszej jednostki serii nazywane są także typem Sheffield.
Kraj budowy | |
---|---|
Użytkownicy | |
Wejście do służby |
1975 |
Wycofanie |
2013 |
Zbudowane okręty |
16 |
Okręty w służbie |
0 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
Batch 3 |
Długość |
141 m |
Szerokość |
14,9 m |
Zanurzenie |
5,8 m |
Napęd |
siłownia typu COGOG 4 turbiny gazowe Rolls-Royce napędzające dwie śruby |
Prędkość |
30 węzłów |
Załoga |
274-312 |
Uzbrojenie |
2 wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych Sea Dart |
Wyposażenie lotnicze |
1 śmigłowiec Westland Lynx |
Okręty zostały zaprojektowane pod koniec lat 60. dla zapewnienia obrony przeciwlotniczej floty, gdzie miały stanowić uzupełnienie planowanych dużych niszczycieli typu 82.
Zbudowano 14 jednostek w trzech różniących się od siebie seriach. Ponadto dwie jednostki wykonane w standardzie pierwszej serii produkcyjnej zostały sprzedane Argentynie. Pierwszy okręt serii HMS „Sheffield” wodowano 10 czerwca 1971. Okręt wszedł do służby 16 lutego 1975. Wziął aktywny udział w wojnie o Falklandy, gdzie zatonął po trafieniu przez pocisk przeciwokrętowy Exocet.
Do 2005 wszystkie okręty pierwszej serii produkcyjnej zostały wycofane ze służby. Ostatnia jednostka drugiej serii HMS „Edinburgh” (D97) została wycofana ze służby 6 czerwca 2013 r.[1] Okręty zastąpiło sześć nowych niszczycieli typu 45.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.