Niszczyciele rakietowe projektu 956, określane też jako typ Sowriemiennyj (w kodzie NATO typ Sovremenny) – niszczyciele rakietowe budowane od początku lat 80 XX w. w ZSRR a następnie od 1991 w Rosji.
Szybkie fakty Kraj budowy, Użytkownicy ...
Niszczyciele rakietowe projektu 956
 |
| Kraj budowy |
 ZSRR/ Rosja
|
| Użytkownicy |
 Marynarka Wojenna ZSRR
 Marynarka Wojenna Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej
|
| Wejście do służby |
1980 |
| Planowane okręty |
23 |
| Zbudowane okręty |
19 |
| Dane taktyczno-techniczne
|
| Wyporność |
standardowa : 6200 t
pełna 7900 t |
| Długość |
156 m |
| Szerokość |
17 m |
| Zanurzenie |
6,5 m |
| Napęd |
turbiny parowe o mocy 100 000 KM napędzające dwie śruby napędowe |
| Prędkość |
32 węzły |
| Zasięg |
5000 nm przy prędkości 14 węzłów |
| Załoga |
350 |
| Uzbrojenie |
8 wyrzutni pocisków przeciwokrętowych P-100 3M80 Moskit
2 wyrzutnie systemu M-22 URAGAN pocisków przeciwlotniczych 3M90/9M317 zapas 48 pocisków SA-N-7
2x2 działa AK-130 kaliber 130 mm
2 działa 30 mm plot AK-630
4 wyrzutnie torped kaliber 533 mm |
| Wyposażenie lotnicze |
1 śmigłowiec Ka-27 |
|
|
Zamknij
Okręty projektu 956 powstały z myślą o zwalczaniu okrętów nawodnych przeciwnika i zapewnieniu obrony przeciwlotniczej. Miały być uzupełnieniem dla przystosowanych głównie do zwalczania okrętów podwodnych niszczycieli proj. 1155 (Udałoj).
Stępkę pod pierwszy okręt serii „Sowriemiennyj” położono w 1977 w stoczni Północnej (Siewiernaja) w Leningradzie. Wodowanie okrętu miało miejsce w listopadzie 1978, a wejście do służby w grudniu 1980.
Po rozpadzie ZSRR tempo budowy jednostek zmalało. W 1996 roku dwa nieukończone okręty zostały zakupione przez Chiny, przekazano je po ukończeniu w 1999 i 2000 roku[1]. W 2002 roku Chiny złożyły zamówienie na budowę dwóch dalszych, nowych okrętów, z których pierwszy wodowano w 2004 roku[1].
- projekt 956 – podstawowa wersja okrętów, w latach 1980- 1991 do służby weszło 14 jednostek tego typu uzbrojonych w pociski przeciwokrętowe 3M80. 5 okrętów tego typu zostało wycofanych ze służby.
- projekt 956A – Wersja wchodząca do służby od 1992 jest wyposażona w zmodernizowane pociski przeciwokrętowe 3M80M o zwiększonym zasięgu.
- projekt 956EM – najnowsza wersja okrętów opracowana dla Chińskiej Marynarki Wojennej. Nie posiadają one rufowej wieży armat AK-130, natomiast mają powiększony pokład dla śmigłowców[1].
- „Sowremiennyj” – (Современный) – wejście do służby 1980, wycofany ze służby w 1998, złomowany w 2003
- „Otczajannyj” – (Отчаянный) – wejście do służby 1982, wycofany ze służby w 1998
- „Otlicznyj” – (Отличный) – wejście do służby 1983, wycofany ze służby w 1998
- „Osmotritielnyj” – (Осмотрительный) – wejście do służby 1984, wycofany ze służby 1997
- „Biezupriecznyj” – (Безупречный) – wejście do służby 1985, wycofany ze służby 2003
- „Bojewoj” – (Боевой) – wejście do służby 1986, od 1998 w rezerwie[2]
- „Stojkij” – (Стойкий) – wejście do służby 1986, wycofany ze służby 1998
- „Okrylonnyj” – (Окрылённый) – wejście do służby 1987, wycofany ze służby 1998, złomowany 1999
- „Burnyj” – (Бурный) – wejście do służby 1988
- „Griemiaszczij” – (Гремящий) – wejście do służby 1988, wycofany ze służby 2007[3]
- „Bystryj” – (Быстрый) – wejście do służby 1989
- „Rastoropnyj” – (Расторопный) – wejście do służby 1989
- „Biezbojazniennyj” – (Безбоязненный) – wejście do służby 1990
- „Biezudierżnyj” – (Безудержный) – wejście do służby 1991
- "Biespokojnyj" – (Беспокойный) – wejście do służby 1992
- „Nastojcziwyj” – (Настойчивый) (początkowo nazwa „Moskowskij Komsomolec”) – wejście do służby 1993
- „Admirał Uszakow” (wcześniej „Biesstrasznyj” – Бесстрашный) – wejście do służby 1994
- „Ważnyj” – (Важный) – w 1999 znajdujący się w budowie okręt sprzedano do Chin gdzie otrzymał nazwę "Hangzhou"
- „Wdumcziwyj” – (Вдумчивый) – w 2000 znajdujący się w budowie okręt sprzedano do Chin gdzie otrzymał nazwę "Fuzhou"
- „Taizhou” (DDG-138) – zmodernizowana wersja 956EM zbudowana dla Chin w 2005
- „Ningbo” (DDG-139) – zmodernizowana wersja 956EM zbudowana dla Chin w 2006
W chwili obecnej (luty 2008) 8 niszczycieli tego typu pozostaje w składzie rosyjskiej marynarki. Z tego 2 służą we Flocie Północnej, 4 we Flocie Pacyfiku (z tego 2 są w remoncie), i 2 we Flocie Bałtyckiej[4].
Z życia flot. Chiny. „Morza, Statki i Okręty”. 5/2004. IX (47), s. 4, wrzesień-październik 2004. Magnum-X. ISSN 1426-529X.
