Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niobidzi – w mitologii greckiej siedmiu synów i siedem córek tebańskiej królowej Niobe, zwani tak od imienia matki.
Niobidzi pochodzili od króla Amfiona[1] z Orchomenos[2] i Niobe[1]. Para ta doczekała się wedle najpopularniejszej wersji mitu siedmiu synów i siedmiu córek[1], choć u różnych autorów podawane są różne ich liczby. Najmniej potomstwa wymienia Herodor z Heraklei, znający tylko dwóch synów i 3 córki. U Homera jest ich 12 (sześciu synów, 6 córek), a u tragików liczba ta dochodzi do dwudziestu (ta sama proporcja płci)[2]. Wśród chłopców wymieniane są następujące postacie[3]:
Córkami Niobe i Amfiona były natomiast[3]:
Zeus | |||||||||||||||||
Iasos | Tantal | ||||||||||||||||
Amfion | Niobe | ||||||||||||||||
Chloris, Amyklas | Sipylos, Eupinytos, Ismenos, Damasichton, Agenor, Fajdimos, Tantal, Etodaja/Neajra, Kleodoksa, Astyoche, Ftia, Pelopia, Astykrateja, Ogygia | ||||||||||||||||
Ich szczęśliwa[3] matka była z nich bardzo dumna, wręcz pyszniła się tak licznym i urodziwym potomstwem. Doszło do tego, że zaczęła szydzić z Leto, matki dwojga dzieci: Apollona i Artemidy[4]. Tytanida poczuła się urażona i zgłosiła to swoim potomkom, prosząc o zemstę[3]. W zemście bliźnięta zabiły dzieci Niobe[4], pozostawiwszy przy życiu jedynie Chloris i Amyklasa[1]. Uczyniły to za pomocą swych strzał. Apolo raził nimi chłopców, Artemis zaś dziewczęta[3]. Patrząc na śmierć swego rodzeństwa, jedyna ocalała dziewczynka zzieleniała ze strachu i stąd wzięło się jej imię Chloris, oznaczające po grecku Zielona[3].
Istnieje również inna wersja mitu, w którym Niobe jest córką nie Amfiona, a Asaona, i żoną Filottosa z Asyrii. Po śmierci męża na polowaniu Assaon zapragnął posiąść swą córkę, wbrew jej woli. Assaon zaprosił więc dzieci Niobe na ucztę, podczas której dokonał podpalenia swego pałacu, sprowadzając śmierć na swoje wnuki[3].
Po zbrodni ciała Niobidów leżały bez pogrzebu przez 10 dni. Jedenastego pogrzebali je sami bogowie. Ich nieszczęsna matka wróciła do swego ojca Tantala, do Sipylos, by w końcu stać się za sprawą bogów skałą. Z łez, którymi również po przemianie opłakiwała swych synów i córki, powstało źródło. Wersja z Assaonem kończy się podobnie lub też samobójstwem przez rzucenie się ze skały[3]. Również Amfion nie przeżył śmierci swych dzieci. Reakcja żałoby zakończyła się śmiercią również dla stryja Niobidów, Zetosz[5].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.