N,N-Dimetyloanilina – organiczny związek chemiczny z grupy trzeciorzędowych amin aromatycznych, N,N-dimetylowa pochodna aniliny. Stosowana jako rozpuszczalnik oraz do syntez organicznych.
Szybkie fakty Nazewnictwo, Wzór sumaryczny ...
N,N-Dimetyloanilina
|
Nazewnictwo |
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
N,N-dimetyloanilina |
Inne nazwy i oznaczenia |
dimetyloaminobenzen, fenylodimetyloamina, N,N-dimetylobenzenoamina, DMA |
|
Ogólne informacje |
Wzór sumaryczny |
C8H11N |
Inne wzory |
C 6H 5N(CH 3) 2, Ph−N(CH 3) 2 |
Masa molowa |
121,18 g/mol |
Wygląd |
przezroczysta, prawie bezbarwna, oleista ciecz, podczas przechowywania ciemniejąca do czerwonawobrunatnej[1], chlorowodorek tworzy higroskopijne płatki[2] |
Identyfikacja |
Numer CAS |
121-69-7 35462-54-5 (jodowodorek) 5882-44-0 (chlorowodorek) |
PubChem |
949 |
|
InChI |
InChI=1S/C8H11N/c1-9(2)8-6-4-3-5-7-8/h3-7H,1-2H3 |
InChIKey |
JLTDJTHDQAWBAV-UHFFFAOYSA-N |
|
Właściwości |
|
Gęstość |
0,9557 g/cm³ (25 °C)[2]; ciecz 1,1156 g/cm³ (19 °C, chlorowodorek)[2]; ciało stałe |
|
Rozpuszczalność w wodzie |
1,11 g/kg (25 °C)[3] |
w innych rozpuszczalnikach |
rozpuszczalna w etanolu, eterze dietylowym, acetonie, benzenie, dobrze w chloroformie; chlorowodorek dobrze rozpuszczalny w etanolu i chloroformie[2] |
|
Temperatura topnienia |
2,1 °C[2] 90 °C (chlorowodorek)[2] |
Temperatura wrzenia |
191 °C[2] 193–194 °C[4] |
Punkt krytyczny |
414,6 °C[5]; 3,63 MPa[5]; 407 cm³/mol ≈ 0,298 g/cm³[5] |
logP |
2,31[6] |
Kwasowość (pKa) |
5,07[7] |
Współczynnik załamania |
1,5582 (589 nm, 20 °C)[2] |
Lepkość |
1,996 mPa·s (0 °C, 1 atm)[8] 1,300 mPa·s (25 °C, 1 atm)[8] 0,911 mPa·s (50 °C, 1 atm)[8] 0,675 mPa·s (75 °C, 1 atm)[8] 0,523 mPa·s (100 °C, 1 atm)[8] |
Napięcie powierzchniowe |
35,52 mN/m (25 °C, 1 atm)[9] 32,9 mN/m (50 °C, 1 atm)[9] 20,37 mN/m (75 °C, 1 atm)[9] |
Prężność pary |
0,107 kPa (25 °C)[10] |
|
|
Niebezpieczeństwa |
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2017-04-02] |
|
Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów |
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[12] |
|
|
Zwroty H |
H301, H311, H331, H351, H411 |
Zwroty P |
P261, P273, P280, P301+P310+P330, P302+P352+P312, P403+P233[4] |
|
Europejskie oznakowanie substancji |
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne |
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[12] |
|
|
Toksyczny (T) |
Groźny dla środowiska (N) |
|
|
Zwroty R |
R23/24/25, R40, R51/53 |
Zwroty S |
S1/2, S28, S36/37, S45, S61 |
|
NFPA 704 |
Na podstawie podanego źródła[13] |
|
|
|
Temperatura zapłonu |
63 °C (zamknięty tygiel)[10] 75 °C (zamknięty tygiel)[4] |
Temperatura samozapłonu |
371 °C[10] |
Granice wybuchowości |
1,5–2,5%[4] |
Numer RTECS |
BX4725000 |
Dawka śmiertelna |
LD50 951 mg/kg (szczur, doustnie)[4] |
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
|
Zamknij
CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).