Muzeum Archeologiczne w Delfach
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Muzeum Archeologiczne w Delfach (gr. Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών) – muzeum archeologiczne poświęcone historii sanktuarium w Delfach i wyroczni delfickiej od czasów prehistorycznych do późnej starożytności oraz znalezionym tu artefaktom. W zbiorach muzeum znajdują się m.in. dary wotywne dla Apollina (przedmioty z brązu, srebra i kości słoniowej, posążki, wazy i rzeźby), omfalos – uważany przez starożytnych Greków za pępek świata, blizniaczy kurosi – Kleobis i Biton, Sfinks Naksyjczyków i brązowy posąg Woźnicy.
Muzeum Archeologiczne w Delfach, wejście do muzeum, 2005 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Adres |
Τ.Κ. 33054, Delfy | ||
Data założenia |
1903 | ||
38°28′49″N 22°29′59″E | |||
| |||
Strona internetowa |
Muzeum zostało zbudowane w 1903 roku po zakończeniu głównych prac wykopaliskowych prowadzonych przez archeologów francuskich. Po odrestaurowaniu i powiększeniu w latach 1950–1960 muzeum zostało zreorganizowane, ostatnią modernizację przeprowadzono w 1999 roku.