Monica Lovinescu
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Monica Lovinescu (ur. 19 listopada 1923 w Bukareszcie, zm. 20 kwietnia 2008 w Paryżu) – rumuńska pisarka, krytyczka literacka i dziennikarka. Używała pseudonimów: Monique Saint-Come i Claude Pascal.
Była córką Eugena Lovinescu. W 1946 ukończyła studia filologiczne na uniwersytecie w Bukareszcie. Jako pisarka zadebiutowała w 1931 serią opowiadań, publikowanych w czasopiśmie Vremea, jako krytyk literacki pojawiła się na łamach pisma Democrația. W 1947 r. otrzymała stypendium rządu francuskiego. Kilka miesięcy później, kiedy Rumunię ogłoszono republiką zdecydowała się poprosić o azyl polityczny we Francji. W tym kraju spędziła większość swojego życia, będąc jednym z najostrzejszych krytyków reżimu Nicolae Ceaușescu. W latach 1964–1992 współpracowała z Radiem Wolna Europa, jako komentator działu kultury i analityk problemów współczesnej Rumunii. W tej samej rozgłośni pracował jej mąż, Virgil Ierunca. Prowadzone przez nią audycje były przez Rumunów traktowane jako jeden z najważniejszych głosów dobiegających z Europy Zachodniej, ukazujących prawdziwe oblicze systemu. Jej artykuły na temat Rumunii zamieszczały prestiżowe czasopisma: Kontinient, Les Cahiers de l’Est oraz L’Alternative.
Rumuńska Securitate od lat 70. próbowała kilkakrotnie dokonać zamachu na jej życie. W 1977 została ciężko pobita w pobliżu własnego domu przez nieznanych sprawców. Mimo ciężkich obrażeń, które ograniczyły jej zdolność poruszania się, nie zrezygnowała z wygłaszania opinii porównujących rządy rumuńskiego dyktatora do nazizmu. Po 1989 uczestniczyła (mimo pogarszającego się stanu zdrowia) w pracach Komisji, badającej okres dyktatury komunistycznej w Rumunii. Jej pojawienie się w Rumunii wywołało skrajne reakcje. Dla jednych była symbolem oporu przeciwko dyktaturze Ceaușescu, a dla innych, wywodzących się z partii postkomunistycznej i Partii Wielkiej Rumunii stała się wrogiem publicznym, przypominającym o „niechcianej przeszłości”. W latach 90. jej eseje publikowało wydawnictwo Humanitas. Zajmowała się także tłumaczeniem literatury rumuńskiej na język francuski.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
