Proponowane podgatunki fortior (Lombok) i holmesi (południowe Borneo) obecnie uznawane są za synonimy podgatunku nisoria[6].
Młoda mniszka
Cechy gatunku
Wierzch ciała i skrzydła są jasnobrązowe, sterówki żółtobrązowe. Pióra, które są najbliżej skrzydeł mają czarne brzegi, przez co wyglądają jak łuski. Poszczególne gatunki nieco różnią się odcieniami poszczególnych części ciała. Młode osobniki mają beżowy brzuch.
W Australii sawanny, a w Indiach, Indochinach, na południowym terytorium Chin, na Półwyspie Malajskim i w Indonezji także blisko zaludnionych terenów. Najczęściej występuje na nizinach i w górach do wysokości 2000 m n.p.m.
Lęgi
Samica sama buduje gniazdo, ale zwykle materiały dostarcza jej samiec, po czym składa 4–7 białych jaj, które wysiaduje przez 12–13 dni na zmianę z samcem. Pisklęta opuszczają gniazdo po 3 tygodniach od chwili, gdy się wykluły. Po lęgach te ptaki migrują w licznych stadach w poszukiwaniu pokarmu.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje mniszkę muszkatową za gatunek najmniejszej troski (LC, least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Całkowita liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak opisywany jest jako bardzo liczny, pospolity lub lokalnie pospolity. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny[3].
Payne, R.:Scaly-breasted Munia (Lonchura punctulata).[w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line].2019.[dostęp 2019-12-13].
