Milrinon

Milrinon, milrynon – organiczny związek chemiczny, lek pobudzający czynność serca.

Milrinon

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 6-metylo-2-okso-5-pirydyn-4-ylo-1H-pirydyno-3-karbonitryl Inne nazwy i oznaczenia milrynon, 1,6-dihydro-2-metylo-6-okso-(3,4′-bipirydyno)-5-karbonitryl
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C12H9N3O
Masa molowa	211,22 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	78415-72-2
PubChem	4197
DrugBank	DB00235
SMILES CC1=C(C=C(C(=O)N1)C#N)C2=CC=NC=C2
InChI InChI=1S/C12H9N3O/c1-8-11(9-2-4-14-5-3-9)6-10(7-13)12(16)15-8/h2-6H,1H3,(H,15,16) InChIKey PZRHRDRVRGEVNW-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Rozpuszczalność w wodzie słabo rozpuszczalny[1] Temperatura topnienia powyżej 300 °C[1] logP 0,4[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2016-12-16] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Niebezpieczeństwo Zwroty H H301, H311, H331 Zwroty P P261, P280, P301+P310, P311 Numer RTECS DW1762000
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	C01CE02

Mechanizm działania

Milrinon wykazuje działanie o niezupełnie jeszcze wyjaśnionym mechanizmie na układ krążenia. Milrinon (tak jak amrynon, wesnarynon)^[2] jest inhibitorem izoenzymu fosfodiesterazy III cyklicznego adenozynomonofosforanu (cAMP) w mięśniu serca i naczyń, przyśpiesza wewnątrzkomórkowe przemieszczenia jonów wapniowych i sodowych przez błony komórkowe. U pacjentów z zastoinową niewydolnością krążenia po dożylnym podaniu szybko zwiększa objętość wyrzutową i pojemność minutową serca nie wpływając na zużycie tlenu^[3].

Działa bezpośrednio na mięśnie gładkie naczyń krwionośnych zmniejszając obwodowy opór naczyniowy, a także zwiększa przepływ przez płucny układ naczyń włosowatych prowadząc do zmniejszenia ciśnienia w krążeniu płucnym.

Wskazania

Milrinon jest stosowany w krótkotrwałym (do 48 godzin) leczeniu dożylnym w ostrej zastoinowej niewydolności krążenia^[2][4]. U chorych z migotaniem i trzepotaniem przedsionków^[3].

Przeciwwskazania

• nadwrażliwość na substancję lub jakikolwiek inny składnik preparatu
• wady zastawek
• świeży zawał mięśnia sercowego (brak badań klinicznych na pacjentach)
• nie należy stosować u dzieci i w ciąży (bezpieczeństwo i skuteczność nie zostały ustalone)

Dawkowanie

Leczenie rozpoczyna się od podawania dawki nasycającej, a następnie w ciągu 15 minut należy rozpocząć ciągły wlew dożylny (dawka podtrzymująca) przez najwyżej 48 godzin.

• bolus 25–75 ug/kg w ciągu 10–20 minut
• wlew 0,375–0,75 ug/kg/min

^{[potrzebny przypis]}

Przedawkowanie

Możliwe niedociśnienie ze względu na zmniejszenie obwodowego oporu naczyniowego. W takim przypadku należy ograniczyć lub czasowo przerwać podawanie leku, aż stan pacjenta się ustabilizuje. Nie jest znane specyficzne antidotum.

Działania niepożądane

• niemiarowość komorowa(12,6%) i nadkomorowa(3,6%)^[3]
• hipokalemia (0,6%)^[4] (z powodu zwiększonego wydalania moczu)^[3]
• zawroty i bóle głowy (2,9%)^[4]
• trombocytopenia^[3] (0,4%)^[4]

Preparaty

• Corotrope (Sanofi)

Przypisy

1. Milrinone, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00235 (ang.).
2. Dariusz Andrzejaczak, Dorota Górska. Leki stosowane w chorobach układu krążenia a cytokiny. „Wiadomości Lekarskie”. 59 (3–4), s. 232–237, 2006. PMID: 16813270.
3. Jan Kazimierz Podlewski: Leki współczesnej terapii. Warszawa: Split Trading Wydawnictwa Fundacji Büchnera, 1995, s. 570. ISBN 83-85632-41-7.
4. Milrinone Lactate (milrinone lactate) Injection, Solution. DailyMed, U.S. National Library of Medicine. [dostęp 2010-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-24)]. (ang.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.