Metoda Golgiego
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Metoda Golgiego – metoda barwienia preparatów neurohistologicznych, opracowana przez Camillo Golgiego w 1873 roku. Sam Golgi nazwał ją reakcją czarną (la reazione nera).
Szybkie fakty Zastosowanie, Użyte odczynniki ...
Metoda | |
Zastosowanie |
barwienie preparatów neurohistologicznych |
---|---|
Użyte odczynniki |
dichromian(VI) potasu, azotan srebra |
Metoda |
Golgiego |
Zabarwienie wybranych struktur |
Zamknij
Opis metody:
- Zanurzyć zakonserwowany w formalinie blok tkanki o rozmiarach ok. 10×5 mm w 2% wodnym roztworze dwuchromianu potasu na 2 dni
- Osuszyć preparat bibułą filtracyjną
- Umieścić blok w 2% wodnym roztworze azotanu srebra na kolejne 2 dni
- Wykonać skrawki o grubości 20–100 μm
- Szybko osuszyć preparat w etanolu, oczyścić i sporządzić ostateczne preparaty.
Opracowano szereg modyfikacji metody Golgiego, takich jak metoda Golgiego-Bubenaite, metoda Golgiego-Coxa, metoda Golgiego-Kopscha czy metoda Golgiego-Ogawy[1].