Megola
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Megola – niemiecka marka motocykli z napędem na przednie koło produkowanych w latach 1921-1925 w Monachium. Wyprodukowano około 2000 egzemplarzy.
Producent |
Megola | ||
---|---|---|---|
Klasa |
przednionapędowy | ||
Data premiery |
1921 | ||
Okres produkcji |
1921-1925 | ||
Miejsce produkcji | |||
Napęd | |||
Silnik |
pięciocylindrowy silnik rotacyjny | ||
Pojemność |
640 cm³ | ||
Moc |
10-14 | ||
Skrzynia biegów |
napęd bezpośredni | ||
Wymiary i masa | |||
Pojemność baku |
14,7 l | ||
Inne | |||
Modele podobne | |||
|
Nazwa pochodzi od nazwisk konstruktorów i inwestorów: Hansa Meixnera, Fritza Gockerella i Otto Landgrafa.
Motocykl napędzany był silnikiem rotacyjnym umieszczonym w przednim kole. Silnik ten został skonstruowany przez Fritza Cockerella w zakładach Rapp Motorenwerke w Monachium. Pierwotnie był to trzycylindrowy silnik dwusuwowy. W 1919 zmieniono jego konstrukcję na czterosuwowy nazwany Pax. W 1920 zwiększono liczbę cylindrów do pięciu. Pierwotnie zainstalowany był w tylnym kole prototypu. Później silnik zainstalowano w przednim kole. Korpus silnika obraca się wraz z kołem. W modelach seryjnych moc silnika wynosiła od 10 do 14 KM. Model sportowy osiągał prędkość maksymalną do 130 km/h. Motocykl nie posiadał skrzyni biegów ani sprzęgła. Z tego powodu nie można było go całkowicie zatrzymać bez wyłączenia silnika. Uruchamianie odbywało się poprzez pchanie. Model turystyczny wyposażony był w zawieszenie tylnego koła.
Samonośne podwozie zbudowane było z nitowanych blach stalowych. Kierowca siedział na wygodnym fotelu z oparciem w modelu turystycznym lub typowym siodełku motocyklowym w modelu sportowym.
W 1924 Toni Bauhofer na motocyklu Megola zdobył tytuł mistrzowski w klasie ponad 500 cm³ w Motocyklowych Mistrzostwach Niemiec.
W 1998 motocykl Megola był wystawiany w Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku w ramach wystawy "The Art of Motorcycle"[1].